Κείμενο – φωτογραφία: Γεώργιος Χουστουλάκης
Ένας θάμνος που έχει την τιμητική του την άνοιξη, από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο, και μπορούμε να τον θαυμάσουμε στις κρητικές πλαγιές, είναι η αλιματσά.
Λέγεται και κρητικός έβενος!
Είναι ένας θάμνος μεσαίου μεγέθους με πολλά βελουδένια άνθη που μοιάζουν με πούπουλα!
Οι αλιματσές βγαίνουν πολλοί θάμνοι μαζί, και στολίζουν τις πλαγιές στις άκρες των δρόμων, με τα μωβ φουντωτά του άνθη, που είναι πολλά σε αριθμό!
Ανήκει στα μαλακά φυτά, και ακόμα πιο μαλακό είναι το άνθος του θάμνου.
Μας διαβεβαιώνουν οι παλαιότεροι πως στα έθιμα του γάμου, τα κορίτσια που ήταν φίλες με τη νύφη, έκαναν δώρο τα μαξιλάρια, που τα ονόμαζαν «πλουμιά! »!
Έτσι σε κάποια μέρη την αλιματσά τη λένε και πλουμί!
Πήγαιναν αν ήταν άνοιξη στην εξοχή, και γέμιζαν τα μαξιλάρια με τα άνθη της αλιματσάς!
Ήταν γεγονός πως ήταν τόσο μαλακά, σαν τα πούπουλα της κότας!
Η αλιματσά είναι ένας κανονικός ξυλώδης θάμνος, και ως εκ τούτου οι ξυλοκόποι που πήγαιναν στην εξοχή για να μαζέψουν ξύλα, φυσικά ξεπάτωναν και αλιματσές μαζί με όλα τα άλλα, γιατί ήταν κατάλληλες για το φούρνο!
Άλλες ονομασίες του φυτού, πλουμί, κοκκαλιά, ματσά, ακοζαλιά, αρχοντόξυλο, γουλαστράκι, πουλιά, κατσούνα, ψευδέβενος και κουνελόφυτο…
