Ο Γιώργος Ανεμογιάννης του Αντωνίου ήταν Έλληνας, σπουδαίος σκηνογράφος ενδυματολόγος και διακοσμητής.
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο τον Δεκέμβριο του 1919. Είχε παρακολουθήσει μαθήματα διακοσμητικής στη Kunst Geverbe Schule στη Βιέννη και στη συνέχεια φοίτησε στην ειδική θεατρική σχολή του Max Reinhart στο Reinhardt-seminar και στη Spezialschule fur Buhnenbild του καθηγητή Rottmayer στο Πολυτεχνείο της Βιέννης. Και από τις τρεις παραπάνω σχολές αποφοίτησε με άριστα.
Στο θεατρικό χώρο της Ελλάδας εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 1939 με μια έκθεση Σκηνογραφίαςστη γκαλερί Στρατηγοπούλου. Αμέσως μετά σκηνογράφησε το έργο “Το ταξίδι του κ. Περισσόν” για το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Το 1948 ο Γιώργος Ανεμογιάννης ήταν το βασικό στέλεχος στο θίασο “Μουσούρης – Μόρντος – Ανεμογιάννης” στα έργα “Μποέμ”, “Ερωτικό Γαϊτανάκι” κ.ά. Από τότε συνεργάσθηκε με όλους σχεδόν τους ιδιωτικούς θιάσους της Αθήνας, καθώς και με το Εθνικό Θέατρο, την Λυρική Σκηνή.και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε κάθε είδους θεατρικά έργα. Το 1955 συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών στα έργα “Ορφέας” και “Ευριδίκη” του Γκλουκ.
Ο Γιώργος Ανεμογιάννης σκηνογράφησε και σχεδίασε κοστούμια για περισσότερα από 500 θεατρικά έργα όπως και σε έργα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Επίσης έγραψε μελέτες για σκηνογραφία και υπήρξε θεατρικός κριτικός σε καλλιτεχνικά περιοδικά και στον ημερήσιο τύπο. Υπήρξε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου και του Σωματείου Ελλήνων Τεχνιτών Θεάτρου. Είχε αναλάβει επίσης πολλές φορές τη διακόσμηση περιπτέρων σε εκθέσεις καθώς και σε πολλές διαφημιστικές μακέτες.
Το 1973 ο Γιώργος Ανεμογιάννης οργάνωσε το Μουσείο Αραβαντινού στον Πειραιά και πέντε χρόνια μετά, το 1978 το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη στη Μυρτιά Ηρακλείου. To 1999 εξέδωσε σε πολύ περιορισμένο κύκλο, καλλιτεχνικό λεύκωμα των έργων του με τον τίτλο “Διαδρομή στο Χρώμα και το Όνειρο”.
Ο Γιώργος Ανεμογιάννης μιλούσε επίσης γερμανικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Φαλήρου Αθηνών.
Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 2005 και κηδεύτηκε στη πατρίδα του στο Ηράκλειο όπου και μία πλατεία φέρει σήμερα το όνομά του.
Πηγή: el.wikipedia.org
