Της Χαριστής Κουκουμπεδάκη
Πριχού αθέ ν’ ανοίξουνε τα μοσκοπέταλά σου
φεύγεις κι αφήνεις τον καημό σ’ όλη τη φαμελιά σου…..
Αθέ μου αξεμπουμπούκιαστε δεν πρόλαβες ν’ ανθίσεις
με τ’ άρωμά σου τ’ακριβό τον κόσμο να γεμίσεις……
Λεμονανθέ μου κάτασπρε πριχού καρπό να δέσεις
σου μελλε τσι γονέους σου βαθιά να τσι πονέσεις….
Ο Άδης ποστουμπώθηκε άσπρο λεμονανθάκι
και στέκει να σε ποδεχτεί το κάθα ντου σοκκάκι ….
