Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Τυχαία βλέποντας το αγγελτήριο του μνημοσύνου έμαθα ότι η Κατερίνα Τζωρτζακάκη το γλυκό μας κορίτσι έγινε άγγελος. .
Ένας άγγελος ανάμεσα στους υπόλοιπους αγγέλους του ουρανού.
Σαν τώρα έρχεται μπροστά μου η εικόνα της… Πάνε χρόνια όταν τους πρωτογνώρισα… Λίγο πριν από το απογευματινό σούρουπο στην καθιερωμένη μας καθημερινή βόλτα τότε με τον Ραφαήλ μου κοντά στο Γυμνάσιο Μοιρών.
Καθημερινά σταματούσαμε στο περιβόλι του κυρίου Σταύρου όπου μας περίμεναν να μας φιλέψουν με τα λαχταριστά δέσπολα και τα υπόλοιπα καλούδια του κήπου τους.
Εκεί πάντοτε χαμογελαστή η κυρία Ελευθερία, ο καλόκαρδος κύριος Σταύρος και η γλυκιά μου Κατερίνα.
Μία στάση στο φιλόξενο σπιτικό για να ξαποστάσουμε από το περπάτημα και για να πάρουμε ανάσα δύναμης από το τρυφερό χάδι της Κατερίνας.
Κάθε φορά που τη συναντούσα είτε στο Ιερό Ναό του Αγίου Ραφαήλ, είτε το Σάββατο στο παζάρι ο άγγελος με τη χρυσή καρδιά πάντοτε με καλούσε κοντά του, για να με χαιρετήσει και για να μου δώσει δύναμη με τον τρόπο που η ίδια ήξερε .
Σαράντα μέρες που οι άγγελοι του παραδείσου έχουν στη συντροφιά τους έναν ακόμη άγγελο. Έναν άγγελο που ο Θεός τον κάλεσε κοντά του, για να προστατεύει και να φυλάει όλους μας από κει ψηλά.
