Του Μιχαήλ Λαμπαθάκη
Η θλίψη ολόκληρης της Χανιώτικης κοινωνίας για το φευγιό της Ραφαέλας στα 21 χρόνια της, µετά τον τόσο δύσκολο µα συνάµα τόσο συγκινητικό αγώνα της µε τον Καρκίνο, επιβάλλει σε όλους µας την περισυλλογή και την προσευχή.
Συγκλονιστήκαµε όλοι όσοι νιώθαµε την Ραφαέλα παιδί µας, όλοι όσοι τα παιδιά µας την γνώριζαν, όλοι όσοι νοιαζόµαστε για τον διπλανό µας, όλοι όσοι σεβόµαστε την ανθρώπινη ύπαρξη.
Είναι οι ώρες που ψιθυρίζουµε, «στο καλό να πας Πριγκιπέσα. Ένωσε το φως σου µε το φως». Είναι τα δάκρυα της ειλικρίνειας, οι σκέψεις µε τα τεράστια γιατί.
Φυσικά κι η ζωή συνεχίζεται, όπως ορισµένοι λένε. Μα είναι η ζωή, χωρίς τη Ραφαέλα, τον Κωστή, την Ηρώ, τον Αναστάση, τον Κυριάκο, τον Μανούσο, την Αρετούλα… Είναι η ζωή εδώ στα Χανιά, που από αύριο πάλι θα διαπιστώσουµε πως συνεχίζεται, αλλά χωρίς τις αγάπες µας, τα νιασίµατα µας, τις προσπάθειες να στηρίξουµε τη Ραφαέλα, δίχως τις ερωτήσεις, «πες µου πως πάει το παιδί». Η ζωή ναι συνεχίζεται, σε µία µικρή πόλη, τόσο συγκεκριµένη, συµµαζεµένη, µε τους πολλούς καθρέπτες. Σε αυτή την πόλη, µπορούµε όλοι εµείς από αύριο, όλοι εµείς που συνεχίζουµε, να γιατρέψουµε όσο αυτό είναι επιτεύξιµο, τον κλονισµό των γονέων της Ραφαέλας. Σε εποχές ειρήνης το φυσιολογικό έχει τη σειρά του, που ορίζει ότι το παιδί αποχαιρετάει το γονιό. Ότι οι γενιές του αύριο, αποχαιρετούν τις γενιές του χθες. Όλα τα άλλα έχουν την τραγικότητα που σε κάνει να λυγίζεις.
Ας ξέρουν οι γονείς της Ραφαέλας, ότι στο δικό τους θρήνο συµµετέχουµε… Στο λύγισµα τους είµαστε εκεί να ανασηκώσουµε όσα από τα κοµµάτια τους µας επιτραπεί… Στις προσευχές τους, οι δικές µας προσθέτουν δύναµη. ∆ιότι αναγνωρίζουµε πως στην τεράστια λέξη Μάνα, στη Μητρότητα, στην υπέροχη λέξη Πατέρα, στην Πατρότητα, εκεί ανάµεσα κρύβεται η µεγαλειώδης σχέση γονιών µε τα παιδιά τους. Η Ραφαέλα είναι και θα είναι πάντα παρούσα, όχι ως σκιά αναµνήσεων ή όραµα οδύνης. Παρούσα διότι όλες οι παιδικές αγγελικές ψυχές, συνέχεια µας σκουντάνε ώστε να ξε-ξυπνάµε εµείς οι µεγάλοι, µπας και σταµατήσουµε τα λάθη της υπερβολής µας και της πλάνης µας.
Πηγή: haniotika-nea.gr
