Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Στις μεγαλουπόλεις όλοι έχουμε συναντήσει παιδιά που στέκουν απεριποίητα, ξυπόλητα στους δρόμους ζητιανεύοντας ή πουλώντας διάφορα μικροαντικείμενα όπως λουλούδια ή χαρτομάντιλα.
Το καθένα κουβαλάει τη δική του προσωπική ιστορία που μόνο το ίδιο και ο Θεός ξέρει πραγματικά ποια είναι.
Πολλά ακούγονται για αυτές τις περιπτώσεις.
Όπως ότι είναι παιδιά ορφανά τα οποία τα εκμεταλλεύονται κάποιοι για να αποσπούν χρήματα. Όποια και να είναι όμως η ιστορία τους πρόκειται για παιδικές κ αθώες ψυχούλες που ματώνουν και τη δική μας ψυχή.
Θέλουμε να βοηθήσουμε αλλά δεν ξέρουμε τον τρόμο. Θέλουμε να τα κλείσουμε στην αγκαλιά μας αλλά ο φόβος μας εμποδίζει.
Όμως αν και θέλουμε αρκετή ακόμα δουλειά πάνω σ΄αυτό το θέμα, ευτυχώς στη σημερινή εποχή σε σχέση με παλιότερα, υπάρχουν κάποιες πρωτοβουλίες που έχουν σκοπό να βοηθήσουν με συλλογική προσπάθεια τα παιδιά αυτά που στερούν ένα από τα πιο βασικά δικαιώματα της παιδικής ηλικίας, να ζουν ξέγνοιαστα κ χωρίς σκοτούρες μέσα στην παιδική τους ηλικία.
Για το λόγο αυτό καθιερώθηκε το 2011, με πρωτοβουλία του Consortium for Street Children , μιας διεθνούς Μ.Κ.Ο με έδρα το Λονδίνο και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Απριλίου, η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου. Σκοπός της συγκεκριμένης ημέρας είναι να παρουσιάζει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που τριγυρίζουν μόνα και απροστάτευτα στο δρόμο, υπενθυμίζοντας ότι η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του Παιδιού θεωρείται νομική δέσμευση για τις χώρες που την έχουν υπογράψει.
Στην Ελλάδα, μέλη της CSC είναι οι Μ.Κ.Ο Πράξις και Άρσις.
Ας μη ξεχνάμε το βασικότερο ότι όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν δικαίωμα να είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα.
