Δίδυμα κορίτσια που δεν γνώριζαν η μία την ύπαρξη της άλλης, βρέθηκαν μέσω TikTok, ενώ παράλληλα αποκαλύφθηκε κύκλωμα εμπορίας μωρών στη Γεωργία, καθώς συνειδητοποίησαν ότι ήταν ανάμεσα σε χιλιάδες μωρά που είχαν κλαπεί από μαιευτήρια και πουλήθηκαν.
Το BBC δημοσίευσε την ιστορία της Έιμι και της Άνο οι οποίες είναι δίδυμες αλλά αμέσως μετά τη γέννησή τους, τις πήραν από τη μητέρα τους και τις πούλησαν σε χωριστές οικογένειες. Χρόνια αργότερα, ανακάλυψαν η μία την άλλη τυχαία χάρη σε ένα τηλεοπτικό talent show και ένα βίντεο TikTok.
Ζητούν απαντήσεις
Οι δύο κοπέλες ταξίδεψαν από τη Γεωργία στη Γερμανία, με την ελπίδα να βρουν το κομμάτι του παζλ που λείπει, συναντώντας τη βιολογική τους μητέρα. Καθώς «ξετύλιγαν» την αλήθεια, συνειδητοποίησαν ότι υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες άλλοι άνθρωποι στη Γεωργία τους οποίους είχαν επίσης, πάρει από νοσοκομεία ως μωρά και πουλήθηκαν. Παρά τις επίσημες προσπάθειες να διερευνηθεί τι συνέβη, κανείς δεν έχει ακόμη λογοδοτήσει.
«Φοβάμαι, πραγματικά φοβάμαι. Δεν έχω κοιμηθεί όλη την εβδομάδα. Αυτή είναι η ευκαιρία μου να πάρω επιτέλους μερικές απαντήσεις για το τι μας συνέβη» λέει η Έιμι η οποία βρισκόταν στο σπίτι της νονάς της κοντά στη Μαύρη Θάλασσα και παρακολουθούσε το αγαπημένο της τηλεοπτικό πρόγραμμα, Georgia’s Got Talent. Εκεί υπήρχε ένα κορίτσι που χόρευε και της έμοιαζε ακριβώς. Όχι μόνο σαν αυτήν, στην πραγματικότητα, πανομοιότυπη. «Όλοι τηλεφωνούσαν στη μαμά μου και ρωτούσαν: «Γιατί η ‘Ειμι χορεύει με άλλο όνομα;»» σχολιάζει.
Κανείς δεν έχει ακόμη λογοδοτήσει.
Η Έιμι το ανέφερε στην οικογένειά της, αλλά εκείνοι δεν έδωσαν σημασία. «Όλοι έχουν έναν σωσία» ήταν η απάντηση που έδωσε η μητέρα της. Επτά χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2021, η Έιμι δημοσίευσε ένα βίντεο με μπλε μαλλιά να τρυπάει το φρύδι της στο TikTok. Διακόσια μίλια (320 χιλιόμετρα) μακριά στην Τιφλίδα, μια άλλη 19χρονη, η Άνο Σαρτάνια, έλαβε το βίντεο από έναν φίλο της. Σκέφτηκε ότι ήταν «cool που μου μοιάζει».
Η Άνο προσπάθησε να εντοπίσει το κορίτσι με το τρυπημένο φρύδι στο Διαδίκτυο, αλλά δεν το βρήκε, έτσι μοιράστηκε το βίντεο σε μια ομάδα στα social για να δει αν κάποιος μπορούσε να βοηθήσει. Κάποιος που γνώριζε την Έιμι είδε το μήνυμα και τους έφερε σε επαφή στο Facebook.
Η Έιμι κατάλαβε αμέσως ότι η Άνο ήταν το κορίτσι που είχε δει στο Georgia’s Got Talent. «Τόσο καιρό σε έψαχνα!» έστειλε στο μήνυμα. «Κι εγώ», απάντησε η Άνο.
Η συνάντηση
Ανακάλυψαν ότι είχαν πολλά κοινά. Και οι δύο γεννήθηκαν στο μαιευτήριο Kirtskhi -το οποίο δεν υπάρχει πλέον- στη δυτική Γεωργία, αλλά, σύμφωνα με τα πιστοποιητικά γέννησής τους, τα γενέθλιά τους είχαν διαφορά δύο εβδομάδων. Σκέφτηκαν πως δεν θα μπορούσαν να είναι αδερφές, πόσο μάλλον δίδυμες. Υπήρχαν όμως, πάρα πολλές ομοιότητες.
Τους άρεσε η ίδια μουσική, άρεσε και στις δύο ο χορός και μάλιστα είχαν το ίδιο χτένισμα. Ανακάλυψαν ότι είχαν την ίδια γενετική ασθένεια, μια διαταραχή των οστών που ονομάζεται δυσπλασία. Έμοιαζε σαν να ξετύλιγαν μαζί ένα μυστήριο. «Κάθε φορά που μάθαινα κάτι νέο για την Άνο, τα πράγματα γίνονταν πιο περίεργα», λέει η Έιμι.
Στη συνέχεια, κανόνισαν να συναντηθούν. «Ήταν σαν να κοιτάζομαι σε έναν καθρέφτη, το ίδιο ακριβώς πρόσωπο, ακριβώς η ίδια φωνή. Είμαι εκείνη και αυτή είμαι εγώ» περιγράφει η Έιμι, έχοντας την πεποίθηση πως είναι δίδυμες. «Δεν μου αρέσουν οι αγκαλιές, αλλά την αγκάλιασα», λέει η Άνο.
Τα στοιχεία στα επίσημα πιστοποιητικά γέννησής τους ήταν λάθος.
Αποφάσισαν να μιλήσουν στις οικογένειές τους και για πρώτη φορά έμαθαν την αλήθεια. Είχαν υιοθετηθεί, χωριστά, με διαφορά λίγων εβδομάδων το 2002. Ψάχνοντας βαθύτερα, οι δίδυμες διαπίστωσαν ότι τα στοιχεία στα επίσημα πιστοποιητικά γέννησής τους, συμπεριλαμβανομένης της ημερομηνίας γέννησής τους, ήταν λάθος.
Μη μπορώντας να κάνει παιδιά, η μητέρα της Έιμι λέει ότι ένας φίλος της είπε ότι υπήρχε ένα ανεπιθύμητο μωρό στο τοπικό νοσοκομείο. Θα έπρεπε να πληρώσει τους γιατρούς, αλλά θα μπορούσε να το πάρει στο σπίτι της και να το μεγαλώσει ως δικό της. Η μητέρα της Άνο είχε ακούσει την ίδια ιστορία.
Καμία από τις οικογένειες υιοθεσίας δεν γνώριζε ότι τα κορίτσια ήταν δίδυμα και παρά το γεγονός ότι πλήρωσαν πολλά χρήματα για να υιοθετήσουν τις κόρες τους, λένε ότι δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι αυτό ήταν παράνομο. Η Γεωργία περνούσε μια περίοδο αναταραχής και καθώς το προσωπικό του νοσοκομείου είχε εμπλακεί, πίστευαν ότι ήταν νόμιμο.
Βρήκαν την αλήθεια μέσω social
Η Έιμι βρήκε μια ομάδα στο Facebook αφιερωμένη στην επανένωση γεωργιανών οικογενειών με παιδιά που θεωρούνται ότι υιοθετήθηκαν παράνομα κατά τη γέννησή τους και μοιράστηκε την ιστορία τους. Μια νεαρή γυναίκα στη Γερμανία απάντησε, λέγοντας ότι η μητέρα της είχε γεννήσει δίδυμα κορίτσια στο Μαιευτήριο Kirtskhi το 2002 και ότι παρά το γεγονός πως της είπαν ότι πέθαναν, είχε κάποιες αμφιβολίες. Οι εξετάσεις DNA αποκάλυψαν ότι το κορίτσι από την ομάδα του Facebook ήταν η αδερφή τους και ζούσε στη Γερμανία με τη βιολογική τους μητέρα.
Η Έιμι ήθελε απεγνωσμένα να συναντήσει την Άζα, αλλά ο Άνο ήταν πιο σκεπτικιστής. «Αυτό είναι το άτομο που θα μπορούσε να σε είχε πουλήσει, δεν πρόκειται να σου πει την αλήθεια», προειδοποίησε. Ωστόσο, συμφώνησε να πάει στη Γερμανία με την Έιμι για να τη στηρίξει.
Έτσι, η Έιμι και η Άνο ετοιμάστηκαν να συναντήσουν τη βιολογική τους μητέρα σε ξενοδοχείο της Λειψίας. Όταν η Έιμι και η Άνο μπήκαν στο δωμάτιό της, η Άζα έτρεξε προς το μέρος τους και τις αγκάλιασε σφιχτά. Δάκρυα έτρεχαν στο πρόσωπο της Έιμι, αλλά η Άνο παρέμεινε σιωπηλή. Φαινόταν λίγο εκνευρισμένη.
Αφού συζήτησαν ιδιαιτέρως, οι δίδυμες ανέφεραν ότι η μητέρα τους εξήγησε ότι μετά τον τοκετό αρρώστησε και έπεσε σε κώμα. Όταν ξύπνησε, το προσωπικό του νοσοκομείου της είπε ότι τα μωρά πέθαναν λίγο μετά τη γέννησή τους. Είπε, επίσης, ότι η συνάντηση με την Έιμι και την Άνο έδωσε νέο νόημα στη ζωή της.
Σήμερα, τα κορίτσια εξακολουθούν να επικοινωνούν με τη μητέρα τους. Δεν έχουν, όμως, στενές επαφές. «Πάντα ένιωθα ότι κάτι ή κάποιος έλειπε από τη ζωή μου», είπε η Άνο. «Πολύ συχνά ονειρευόμουν ένα μικρό κορίτσι με μαύρα ρούχα που με ακολουθούσε και με ρωτούσε για τη μέρα μου». Αυτό όμως, εξαφανίστηκε όταν βρήκε την Έιμι.
Πώς αποκαλύφθηκε το κύκλωμα εμπορίας μωρών
Η ομάδα στο Facebook που είχαν χρησιμοποιήσει τα δίδυμα, λέγεται «Vedzeb» και σημαίνει «ψάχνω» στα γεωργιανά. Έχει αμέτρητες αναρτήσεις από μητέρες που λένε ότι το προσωπικό του νοσοκομείου τους είπε ότι τα μωρά τους είχαν πεθάνει αλλά αργότερα ανακάλυψαν ότι οι θάνατοι δεν είχαν καταγραφεί και τα παιδιά τους θα μπορούσαν να είναι ακόμα ζωντανά.
Άλλες αναρτήσεις προέρχονται από παιδιά όπως η Έιμι και η Άνο, που αναζητούν τους γονείς τους. Η ομάδα έχει περισσότερα από 230.000 μέλη και έχει ανοίξει ένα σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία της Γεωργίας.
Δημιουργήθηκε από τη δημοσιογράφο Tamuna Museridze το 2021 αφού ανακάλυψε ότι την υιοθέτησαν. Βρήκε το πιστοποιητικό γέννησής της με λανθασμένα στοιχεία όταν καθάρισε το σπίτι της εκλιπούσας μητέρας της. Η Tamuna έχει βοηθήσει στην επανένωση εκατοντάδων οικογενειών, αλλά δεν έχει βρει ακόμα τη δική της.
Ξεκίνησε την ομάδα για να αναζητήσει τη δική της οικογένεια, αλλά η ομάδα κατέληξε να αποκαλύψει ένα σκάνδαλο εμπορίας μωρών που εκτείνεται σε δεκαετίες. Συγκεκριμένα, το κύκλωμα δρούσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 έως το 2005.
Πιστεύει ότι το διοικούσαν οργανωμένοι εγκληματίες και συμμετείχαν άτομα από όλα τα στρώματα της κοινωνίας, από οδηγούς ταξί μέχρι άτομα ψηλά στην κυβέρνηση. Διεφθαρμένοι αξιωματούχοι θα πλαστογραφούσαν τα έγγραφα που χρειάζονται για τις παράνομες υιοθεσίες.
«Η κλίμακα είναι αδιανόητη, έκλεψαν έως και 100.000 μωρά. Ήταν συστημικό», λέει η Tamuna η οποία εξηγεί ότι υπολόγισε αυτό το νούμερο μετρώντας τον αριθμό των ατόμων που επικοινώνησαν μαζί της και συνδυάζοντας το με το χρονικό πλαίσιο και τις περιπτώσεις. Ωστόσο, λόγω έλλειψης πρόσβασης σε έγγραφα – ορισμένα έχουν χαθεί και άλλα δεν ελευθερώνονται – είναι αδύνατο να επαληθευτεί ο ακριβής αριθμός.
Η Tamuna λέει ότι πολλοί γονείς τής είπαν ότι όταν ζήτησαν να δουν τα νεκρά μωρά τούς είπαν ότι είχαν ήδη ταφεί στον χώρο του νοσοκομείου. Έκτοτε έμαθε ότι νεκροταφεία στα γεωργιανά νοσοκομεία δεν υπήρχαν ποτέ. Σε άλλες περιπτώσεις στους γονείς θα έδειχναν νεκρά μωρά άλλων από το νεκροτομείο.
