Κυριακή αργά το απόγευμα στον Κόκκινο Πύργο…
Εσπερινός στο εκκλησάκι του Αγίου Κηρύκου και της Αγίας Ιουλίττας στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μονής Παναγιάς Καλυβιανής.
ΟΙ Μοναχές ψάλλουν το «Φως ιλαρόν αγίας δόξης…»
Μια θεσπέσια μελωδία!
Ένα βλέμμα στον ορίζοντα και βλέπεις εκείνη την ώρα το φως να πέφτει στη γη μέσα από τα σύννεφα…
Αυτός ο υπέροχος εσπερινός ύμνος της πρωτοχριστιανικής λατρείας, το «Φως ιλαρόν αγίας δόξης…» ή, όπως τον ονομάζει ο άγιος Βασίλειος ο Καππαδόκης, «επιλύχνιος ευχαριστία».
Ο περίφημος αυτός ύμνος είναι ποίημα ενός από τους άγιους Μάρτυρες και Ομολογητές των πρώτων αιώνων και μάλιστα της περιοχής αυτής – της Καππαδοκίας και Συρίας.
