Γράφει ο Δημήτρης Σταυρουλάκης*
Για άλλη μία φορά, θα φτάσουμε στην εκκλησιά το Μ. Σάββατο το βράδυ, για να συνεορτάσουμε και να ψάλλουμε όλοι μαζί το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης.
Όμως, στ’ αλήθεια θα πάμε στην εκκλησία επειδή νιώθουμε την ανάγκη, ή μήπως επειδή έχει γίνει μια συνήθεια πλέον για εμάς;
Πολλές φορές, προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε σωστοί, έντιμοι, δίχως ψεγάδι και φυσικά αναμάρτητοι, καθ’ όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής.
Τρέχουμε κάθε Κυριακή στον ναό, κάθε Παρασκευή στους χαιρετισμούς της Παναγιάς μας, μα ξεχνάμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο πάμε.
Πλέον όλα γίνονται μηχανικά, χωρίς να σκεφτόμαστε τον πραγματικό λόγο που εκκλησιαζόμαστε.
Νηστεύουμε 40 περίπου μέρες, δίχως να γνωρίζουμε γιατί.
Σάμπως με το να νηστεύεις αλλά να διαπληκτίζεσαι συνέχεια με τους γύρω σου, να ζηλεύεις τον συνάνθρωπό σου και να έχεις συνεχώς θυμό για τα πάντα, σε καθιστά αυτόματα καλό χριστιανό και έχεις την λανθασμένη πεποίθηση ότι και φέτος το Πάσχα, με καθαρή καρδιά, θα πας στην Ανάσταση και θα αναγγείλεις σε όποιον αντικρίσεις μπροστά σου, το «Χριστός ανέστη»!
Πρέπει, μέρα με την μέρα, να γινόμαστε καλύτεροι, να ελέγχουμε τον θυμό μας.
Να ρωτήσουμε τον εαυτό μας τον λόγο που είμαστε θυμωμένοι.
Αν πραγματικά αξίζει να θυμώνουμε τούτες τις μέρες …που κανονικά θα έπρεπε να αφήσουμε πίσω μας κάθε πίκρα που τυχόν μας έδωσαν ή δώσαμε.
Να μην κρατήσουμε πια κακία στον συνάνθρωπό μας που με τα λόγια ή τη συμπεριφορά του μας έκανε να θυμώσουμε.
Οι γονείς να μην θυμώνουν στα παιδιά τους, να τους μαθαίνουν από μικρά να αγαπάνε τους γύρω τους.
Οι μαθητές αντίστοιχα, να μην θυμώνουν με τους συμμαθητές τους, να μαθαίνουν να συνεργάζονται και όταν η περίσταση το καθιστά αναγκαίο, να μαθαίνουν να συγχωρούν. Αλίμονο αν μάθουμε να φερόμαστε λανθασμένα…
Βρες την αιτία του θυμού σου, πολέμησε με αυτή και θα δεις πως στο τέλος θα βγεις για άλλη μια φορά νικητής!
Αρκεί να πιστέψεις στον εαυτό σου!
Ζήσε Θεό…
Αναστημένο…
* Ο Δημήτρης Σταυρουλάκης είναι μαθητής του Λυκείου Αγίας Βαρβάρας
