Της Έφης Μιχελάκη*
Η προγιαγιά μου η Χρουσώ η Μικρασιάτισσα, την έβραζε για πρωινό προσθέτοντας στο βρασμό της ένα και μοναδικό κοκκινοπίπερο.
Την έκανε τη δουλειά της τότες και με το παραπάνω η φασκομηλιά, σερβιρισμένη στο λαΐνι – ένα μικρό κεραμικό αγγείο εκείνων των μυριστικών καιρών!
Ο τόπος συλλογής της έμεινε ο ίδιος, στα προσφυγικά κληροδοτήματα μας που τόσο μας ταλαιπωρεί για αυτά το Κράτος δικαίου για τη Κτηματογράφηση τους.
Έκτοτε, τα χέρια συλλογής αλλάξανε μαζί και τα λαΐνια, κι όπως τη πάνε τη “δουλειά” ίσως αλλάξουνε κι οι ιδιοκτήτες γης…
Ας είναι..
Μυριστικές οι θύμησες, μυριστική κι η μέρα!
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων…
