Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Ο Ευαγόρας το μαρτυρικό νεανικό αστέρι της Κύπρου γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου, στις 28 Φεβρουαρίου του 1938. Ήταν γαλουχημένος με την ιδέα του αγώνα των ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού καθώς επίσης και για την Ένωση της Μεγαλονήσου με την υπόλοιπη Ελλάδα
Την 1η Απριλίου 1953, και λίγο πριν γίνει η στέψης της βασίλισσας Ελισάβετ, ο 15χρονος τότε Ευαγόρας αναρριχάται στον ιστό, για να κατεβάσει και να σκίσει την αγγλική σημαία των ξένων κατακτητών από το ‘Ιακώβιο Γυμναστήριο’ της Πάφου.
Μεσάνυχτα 13ης Μαρτίου 1957, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, το αμούστακο παλικάρι από την Τσάδα, οδηγείται στην αγχόνη παίρνοντας μία θέση στο Πάνθεον των Ηρώων. Με το στίχο του Εθνικού Ύμνου στα χείλη “Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά” κατευθύνεται με θάρρος απέναντι στην αγχόνη και δύο λεπτά αργότερα, 14η πλέον Μαρτίου, ο Βαγορής όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούσαν οι φίλοι του γίνεται ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.
Χρειάστηκαν μόλις 9 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που άνοιξε η ξύλινη καταπακτή για να ” φύγει για τη χώρα των αγγέλων ο ατρόμητος Βαγορής, φροντίζοντας όμως να αφήσει πίσω του μία αξιόλογη παρακαταθήκη όπως τη θυσία, τα λόγια και τους στίχους του.
Και να σκεφτούμε ότι ήταν μόνο 19 χρονών…
