Κείμενο – Φωτογραφία: Γεώργιος Χουστουλάκης
Όνταν είναι να ρθει, θα ν-έρθει αμοναχός του, και κι απόϊς άμα κάνει ραχάτι, θα ριζώσει! Θα ριζώσει και μέσα από ένα σωρό δυσκολίες!
Δε μπα να να ‘ναι πέτρα, δε μπα να ‘ναι τοίχος σοβαντισμένος, είναι από Θεού δύναμη!
Να προσπαθείς να τον ποβαβαλίζεις σε μια γλάστρα, να τον ποτίζεις, να τον έχεις και να τον καμαρώνεις, κι αυτός να σου μαραίνεται!
Να πάρει ο αέρας ένα γκλαδί σπόρο, να τον πετάξει απάνω σε ένα τοίχο και να σκαλώσει, να τον αφήσει εκειά και ξάτου!
Από μόνος του θα βρει τη δύναμη να πάρει τα ΄πάνω του!
