Ένα υπέροχο φεγγάρι λούζει αυτή την ώρα τον κάμπο της Μεσαράς… Και κάνει τη νύχτα μέρα…
Και δίνει άλλη χάρη, άλλη ομορφιά στην πλάση!
Ένα ολόγιομο Αυγουστιάτικο φεγγάρι που ομορφαίνει τον κάμπο της Μεσαράς…
Και βέβαια δεν μπορεί να βγει στο σεργιάνι ατραγούδιστο:
Φεγγάρι Αυγουστιάτικο, που λάμπεις στο σκοτάδι …
Γιάντα ‘σαι μελαγχολικό, κοντό δεν έχεις λάδι;
Χαμήλωσε τα μάτια σου ολόγιομο φεγγάρι,
Αύγουστο μήνα και λαμπρό, ποιος σου δώσε τη χάρη;
Φεγγάρι φέξε μια ψυχή, να ψάξω στο σκοτάδι…
Αύγουστο μήνα έβρηκε, να κατεβεί στον Άδη…
Φεγγάρι μου και μάτωσες, μην είσαι πληγωμένο;
μήπως αγάπησες και σ΄ και βγήκες προδομένο;
Φεγγάρι κόκκινο φωθιά είναι το πρόσωπό σου,
και ποιο να βγει εκεί ψηλά, να ‘κούσει τον καημό σου
Λένε πως είναι όμορφο, τ΄ Αυγούστου το φεγγάρι,
μα πάνω από τη Μεσαρά, έχει περίσσια χάρη…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
