Πολυπληθής αντιπροσωπεία του Κόμματος και της ΚΝΕ παραβρέθηκε στην κηδεία του συναγωνιστή Γιώργου Χατζηδάκη που έγινε σήμερα στις 15:00 στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Επικεφαλής της αντιπροσωπείας ήταν ο Σίμος Συμεωνίδης, μέλος της ΕΠ Κρήτης και Γραμματέας της ΤΕ Λασιθίου του ΚΚΕ και ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του κόμματος και μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ. Στον επικήδειο χαιρετισμό εκ μέρους της ΤΕ Λασιθίου του ΚΚΕ, ο Σίμος Συμεωνίδης, ανέφερε:
«Εκ μέρους της ΤΕ Λασιθίου του ΚΚΕ, όλων των στελεχών και μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ αποχαιρετούμε σήμερα, με μεγάλη θλίψη, τον συναγωνιστή μας Γιώργο.
Αγαπημένε μας ΕΠΟΝίτη υπήρξες σε όλη σου τη ζωή σεμνός, δραστήριος, αγωνιστής που -απολύτως δικαιολογημένα – η κοινωνία του Μεραμπέλλου και ευρύτερα του Λασιθίου αναγνωρίζει την σπουδαία προσωπικότητα και προσφορά σου. Είναι σπάνιο για έναν άνθρωπο με την δική σου δράση και προσφορά, με τόση μεγάλη χρονική διάρκεια, να μην αμφισβητείται από κανέναν το ήθος και η αξιοπρέπεια του και εσύ Γιώργο το κατάφερες.
Το Κόμμα και η ΚΝΕ είναι περήφανο για την ιστορία του και ιδιαίτερα για την περίοδο της κατοχής, της απελεύθερωσης και της πάλης για μια Ελλάδα λεύτερη και σοσιαλιστική. Εσύ υπήρξες πρωτοπόρος σε αυτή την τόσο σημαντική περίοδο του ’40, συμμετέχοντας δια ζώσης στο γράψιμο της ιστορίας, παίρνοντας ενεργά μέρος στην αντίσταση ενάντια στη γερμανική-ιταλική κατοχή στο Λασίθι.
Το άδικο δεν σου ταίριαξε και νέο παλικάρι, 19χρονών, το 1941 συγκλονίστηκες όταν με τα ίδια σου τα μάτια είδες στον τόπο σου να πατάει η ναζιστική-φασιστική μπότα μετά από την ηρωική μάχη της Κρήτης. Ανταποκρίθηκες από την πρώτη στιγμή στο κάλεσμα του ΚΚΕ προς τον ελληνικό λαό, για να οργανώσει την πάλη του απέναντι στον κατακτητή με κάθε τρόπο και μαζί με τον αδερφό σου και άλλους συντρόφους σου πήρατε την ευθύνη στον Άγιο Νικόλαο.
Μέσα σε λίγους μήνες το καλοκαίρι του ’41 ορίστηκες υπεύθυνος της Οργάνωσης Ελεύθερων Νέων , ενώ με την ίδρυση της Παγκρήτιας Οργάνωσης Ελεύθερων Νέων ενώθηκαν όλες οι νεολαϊστικές αντιστασιακές οργανώσεις και ανέλαβες υπεύθυνος της οργάνωσης για το Νομό Λασιθίου. Δίπλα στο σπίτι σου εκδίδονταν η νεολαΐστικη αντιστασιακή εφημερίδα «Η φωνή των νέων», όργανο της ΠΟΕΝ Νομού Λασιθίου και η εφημερίδα «Μάχη» του ΚΚΕ. Τον Φεβρουάριο του 1943 με την δημιουργία της Ενιαία Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων, της θρυλικής ΕΠΟΝ, συγκροτήθηκαν νομαρχιακά συμβούλια της σε κάθε νομό. Στο Νομό Λασιθίου ανέλαβες Γενικός Γραμματέας του ΝΣ Λασιθίου της ΕΠΟΝ με πολλά και απαιτητικά καθήκοντα καθοδήγησης του συνόλου των τεσσάρων επαρχιακών συμβουλίων του Νομού. Σε συνεργασια με το ΕΑΜ αναλάβατε την οργάνωση δολιοφθορών, απόσπασης πολεμικού υλικού και άλλων εφοδιών από τον εχθρό, για την τροφοδοσία των αντάρτικων ομάδων του ΕΛΑΣ, που είχαν συγκροτηθεί. Τον Αύγουστο του 1943 συμμετείχες ως εκπρόσωπος του Λασιθίου στην πρώτη συνεδρίαση του Παγκρήτιου Συμβουλίου της ΕΠΟΝ.
Σε όλη την πλούσια δράση σου κατά της διάρκεια της κατοχής έγινες γνωστός στις κατοχικές δυνάμεις που σε κυνήγησαν μέχρι την σύλληψη και την φυλάκιση σου στο Ηράκλειο τον Αύγουστο του ΄44. Ενα μήνα μετά με την απελεύθερωση του Λασιθίου απελευθέρωθηκες και εσύ, συμμετέχοντας στην συγκέντρωση-λαϊκή γιορτή για την απελευθέρωση του Αγίου Νικολάου στις 15 Σεπτεμβρίου.
Ανάμεσα στους ομιλητές από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ ήσουν Γιώργο εκεί, εκπροσωπόντας την ΕΠΟΝ. Συμμετείχες στο Νομαρχιακό Συμβούλιο του απελευθερωμένου Λασιθίου ως γενικός γραμματέας της ΕΠΟΝ έως και τα Δεκεμβριανά, όπου ξεκίνησε η τρομοκρατία του αστικού κράτους και παρακράτους, με τη συμβολή των Βρετανών, απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας που συμμετείχαν στην αντιστασιακή δράση.
Με την απώλεια από αρρώστια του, επίσης ΕΠΟΝίτη, αδερφού σου Μανώλη, τον Μάιο του 1945, έκατσες στον Άγιο Νικόλαο να βοηθήσεις τον πατέρα σου να επαναλειτουργήσει το εμπορικό του κάταστημα που είχαν πλιατσικολογήσει οι κατοχικές δυνάμεις. Από το φθινόπωρο του 1946 και μετά συνέχισες τη δράση σου ως φοιτητής της ΑΣΟΕΕ μέσα από την φοιτητική οργάνωση της ΕΠΟΝ και 26 χρονώ αρνήθηκες να κάνεις δήλωση μετανοίας που σου ζητήθηκε από τη Γενική Ασφάλεια Αθήνας, μετά από συμπλοκή με Χίτες και την διαβίβαση του φακέλου σου από το Αστυνομικό τμήμα Αγίου Νικολάου. Τον Απρίλιο του ’48 αναγκάστηκες να διακόψεις τις σπουδές σου για να καταταχθείς στον εθνικό στρατό όπου και στάλθηκες ως ανεπιθύμητος στο Γ’ Τάγμα στην Μακρόνησο για δύο χρόνια.
Ως τελειόφοιτος ανέλαβες μετά από παράκλιση του πατέρα σου το οικογενειακό κατάστημα και κατά τη διάρκεια της Χούντας σε συνέλαβαν δύο φορές ενώ σου έκλεισαν και την επιχείρηση σου. Μετά τη μεταπολίτευση διετέλεσες πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Λασιθίου και Δήμαρχος Αγίου Νικολάου. Αργότερα πρόεδρος στο τοπικό παράρτημα του Ερυθρού Σταυρού, πρόεδρος στην εταιρεία γραμμάτων και τεχνών, ενώ συμμετείχες ενεργά σε εκκλησιαστικές χορωδίες, επιτροπές Ειρήνης και υπήρξες πρόεδρος του παραρτήματος Αγίου Νικολάου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Αγαπημένε Γιώργο, όπως ξέρεις, με το ΚΚΕ η σχέση σου δεν ήταν ευθύγραμμη, όμως η εκτίμηση και ο σεβασμός ήταν πάντα αμοιβαία και η θέληση μας ήταν και είναι κοινή: η πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία που θα ανθρωπέψει ο άνθρωπος, για την πατρίδα μας που θα γίνει το δίκιο ο κανόνας και η ζωή χαρά.
Μείνε ήσυχος αγαπημένε μας συναγωνιστή! Μπορείς να πας στην αγαπημένη σου Αγγελική!
Εμείς τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σου δίνουμε υπόσχεση ότι δεν θα λυγίσουμε και θα το πάμε μέχρι τέλους. Θα σε έχουμε πάντα στη μνήμη μας, να μας δίνεις δύναμη και ελπίδα, γιατί οι αξίες σου είναι πολύτιμες σε αυτή μας την υπόθεση, αξίες που έχεις κληρονομήσει στους δύο γιους σου και στα εγγόνια σου και θα σου είναι πάντα ευγνώμονες για αυτές.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει».
