Γράφει ο Γιώργος Βιτώρος – Φωτογραφία: Νίκος Μαθιουδάκης
Αποκάλυψη ήταν για μένα προχθές στη τιμητική για τον Σηφογιώργη στις Μοίρες, ο λαγουτιέρης και συνθέτης Αντώνης Φραγκιαδάκης.
Διάβασε ένα ποίημά του κι έμεινα με το στόμα ανοιχτό και γι αυτή του την δεξιοτεχνία.
Τίτλος του ποιήματος ”Το χαμοκατσίφαρο”.
Να ένα απόσπασμα:
…”Ν` ακούσω πετροκοτσυφό να γλυκοκακαρίζει
την κοτσυφίνα να καλεί να τη καλημερίζει,
με σκέρτσα και καμώματα να τη καλωσορίζει
ερωντικό κελαηδισμό γλυκά να πιπιρίζει
και το γλυκοπιπίρισμα ν` απλώσει και ν` αφήσει
ερωντική ανασεμιά η φύση να ομορφήσει
κι ο ερωντικός κελαηδισμός του κοτσυφού να φέρει
τη σκέψη μου απάνω σου παντοτινό μου ταίρι
και τ` αγριοπούλια τ` αοριού τ` αγουροξυπνημένα
να τη καλημερίζουνε τη στράτα μου κι εμένα.
Αλεπουράνοι, κάναβοι, βιτσίλες, κιρκινέζια,
σκλώπες κι αγριοπερίστερα, μπεκάτσες κι ατσελέγοι,
κοράκοι και χρυσαετοί, κίσσες και καρακάξες,
τσίχλες κοκκινολαίμηδες, κάργιες και κολιακούδες
σκάρες και πετρογέρακα, φάσες, κοκκινομπέτες…..
Μπράβο Αντώνη.!! ”Απου φελά παντού φελά” ελέγανε οι παλιοί μας
