Κείμενο – Φωτογραφία: Μανώλης Αφραθιανάκης
Το πιάτο που έχει γίνει θεσμός και παράδοση πια!
Το ζυγούρι (χρονιάρικο πρόβατο) είναι απο τα Αστερούσια Όρη.
Οι ασκολίμπροι είναι επίσης από τα αστερουσιανά λιβάδια, που βρήκε ο πατέρας μου Θεοφάνης.
Το φαγητό μαγειρεύτηκε με παρθένο ελαιόλαδο από τους ελαιώνες μας στο ανατολικό τμήμα της πεδιάδας της Μεσαράς, στο χωριό μου το Δεμάτι.
Οι πατάτες είναι από την κεντρική Μεσαρά.
Οι ντομάτες είναι από τη Γεράπετρο.
Το μάραθο από το Σκινιά, το χοντρό θαλασσινό αλάτι από το Γούδουρα Λασιθίου, η φέτα και το παξιμάδι από το Μυλοπόταμο.
Και βέβαια, μια μυθοκρουσία γεύσης, συνοδεύει ενα ποτήρι “Μυθοκρουσία”.
Ένα χαρμάνι από μαλβαζία, από το αμπέλι του Κουτεντάκη Νίκου (Ψαλιδάκης) στη θέση Ράφτης Αγίας Βαρβάρας και βιδιανό από αμπέλι του Διαμαντάκη Ζαχαρία από τις Κάτω Ασίτες.
Να μην ξεχάσω να πω ότι η μαγείρισσα είναι από το Σκινιά και έβαλε μεγάλη τέχνη!
