Γράφει η Μαρία Μαυρουδή*
Ένα τραγούδι που από τους πρώτους κιόλας στίχους του μας ταξιδεύει στην παιδική μας ηλικία τότε που με ανέμελα κ ξέγνοιαστα βήματα προσπαθούσαμε να κατακτήσουμε τη ζωή φορώντας τα δικά μας φτερά.
Ένα τραγούδι που εκτός από το ψυχαγωγικό σκοπό που επιτελεί διδάσκει αξίες οι οποίες αν και δίνουν την εντύπωση ότι αρχίζουν σταδιακά να ξεθωριάζουν μας χαροποιεί το γεγονός ότι υπάρχει ελπίδα ακόμη να σωθούν. Ιδανικά ανεκτίμητης αξίας όπως ο σεβασμός , η προσφορά, η αλληλεγγύη , ο καλός κ τρυφερός λόγος απέναντι στο συνάνθρωπο ,προβάλλονται με αλληγορικό τρόπο μέσα από τους στίχους του και τιμούνται με τον τρόπο που τους αρμόζει.
Ο Μανόλης επειδή έχω την τιμή να τον γνωρίζω από κοντά, φωτογραφίζει στο συγκεκριμένο τραγούδι τον ίδιο του τον εαυτό του.
Ένα παιδί με γλυκιά φωνή , ατόφια καρδιά και το κυριότερο με αξίες και ιδανικά που έχει κληρονομήσει από την οικογένεια του.
Άλλωστε ας μη ξεχνάμε ότι η οικογένεια είναι εκείνη που σηματοδοτεί γερά και σταθερά από τη πρώτη στιγμή το προσωπικό μας πέταγμα.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές του τραγουδιού, να είναι πάντα καλά και δημιουργικοί.
Ευχόμαστε το τραγούδι να είναι καλοτάξιδο και οι στίχοι του συνοδοιπόροι με τη μουσική να μας ταξιδέψουν μουσικά μεταφέροντας τα ιδανικά και τις αξίες που κρύβουν μέσα τους κάνοντάς μας καλύτερους ανθρώπους.
