Η ελιά κινδυνεύει από τους πρώιμους φθινοπωρινούς παγετούς και τους χειμερινούς παγετούς. Oι καρποί παγώνουν στους -3 ºC, τα φύλλα στους -3 έως -6º C, ο φλοιός στους -7 ºC και το ξύλο στους μεγαλύτερης ηλικίας βλαστούς στους -13 ºC.
Τον Ιανουάριο τα ελαιόδεντρα, εφόσον έχει συλλεχθεί ο καρπός, έχουν σκληραγωγηθεί και οι οφθαλμοί και οι μεγάλης ηλικίας βλαστοί αντέχουν λίγο περισσότερο στο ψύχος ( 2-3 ºC βαθμοί χαμηλότερα). Με το τέλος του λήθαργου η αντοχή στο ψύχος μειώνεται και ξεκινά η ανοιξιάτικη βλάστηση.
Καρκίνωση
Η βακτηριολογική αυτή ασθένεια εκδηλώνεται με το σχηματισμό εξογκωμάτων, γνωστά ως καρκινώματα, σε κλαδίσκους, κλάδους, κορμό και σπανιότερα σε φύλλα και καρπούς, στα οποία προκαλεί κηλιδώσεις. Οδηγεί σε ξήρανση των κλάδων και εξασθένιση των δέντρων. Το παθογόνο επιβιώνει επιφυτικά και μολύνει τους ιστούς από πληγές. Η εξάπλωση της ασθένειας ευνοείται από την δημιουργία πληγών κατά τις καλλιεργητικές εργασίες (συλλογή καρπού κ.α.), τις χαμηλές θερμοκρασίες (παγετός), την ανεμοθύελλα, το χαλάζι και τη βροχή.
Συνθήκες υψηλής υγρασίας και σχετικά χαμηλών θερμοκρασιών, ευνοούν την προσβολή μέσω πληγών. Η ποικιλία Κορωνέικη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην καρκίνωση.
Οδηγίες αντιμετώπισης: Συνιστάται να αποφεύγεται το κλάδεμα των δέντρων και η συλλογή καρπού με βροχερό καιρό. Τα κλαδευτικά εργαλεία να απολυμαίνονται με κατάλληλο απολυμαντικό (οινόπνευμα ή χλωρίνη). Αμέσως μετά τη συγκομιδή, το κλάδεμα, την εκδήλωση παγετού, το χαλάζι, συστήνεται προληπτικός ψεκασμός με εγκεκριμένο χαλκούχο σκεύασμα. Να αφαιρούνται, να απομακρύνονται και να καταστρέφονται
