Στο προηγούμενο 105° τεύχος του Ελιά & Ελαιόλαδο το άρθρο για οικονομία /αγορά/ τιμές, είχε τίτλο «Μακάρι η αισχροκέρδεια να αποτελούσε την εξήγηση». Εξηγούσα πολύ αναλυτικά ότι τα αίτια της ακρίβειας, ειδικά στο ελαιόλαδο, είναι πολύ βαθύτερα. Θέση μάλλον αντιδημοφιλής όταν οι περισσότεροι, σχεδόν όλοι, “χάϊδευαν αυτιά” με επιφανειακές αναλύσεις που στρέφονταν κυρίως κατά της βιομηχανίας τυποποίησης, η οποία κατ΄αυτούς «έχυνε κροκοδείλια δάκρυα». Στα πολλά όσα έχω γράψει και δημοσίως τοποθετηθεί (π.χ. 27/9/2023 εκδήλωση ΣΕΒΙΤΕΛ, 4Ε, ΣΥΤΕΚ), τόνιζα τρία πράγματα:
α) η άνοδος των τιμών οφείλεται σε ένα “αφύσικο φυσικό φαινόμενο” των κλιματικών συνθηκών στην Ισπανία, και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να λείπει περίπου το 40% της παγκόσμιας προσφοράς των δύο τελευταίων ετών,
β) Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για αισχροκέρδεια αν δεν έχουμε “μπούσουλα” ένα ολοκληρωμένο κοστολόγιο, όπως διαθέτει και δημοσιοποιεί το ισπανικό Υπουργείο Γεωργίας.
γ) Από όλους τους «κρίκους» της αγροδιατροφικής αλυσίδας η μεν βιομηχανία τυποποίησης βρίσκεται στις «Συμπληγάδες πέτρες», ενώ υπάρχει μεγάλη αδιαφάνεια για τις πραγματικές αμοιβές των αλυσίδων λιανικής, που αφήνουν περιθώρια για «κρυφές χρεώσεις», για επιλεκτικές μεταφορές / βιομηχανίες, προμηθευτών τους.
Να λοιπόν ένα αψευδές χθεσινό δείγμα:
Η Φιάλη εξαιρετικού παρθένου, ούτε βιολογικού ή κάτι ιδιαίτερου, πολύ γνωστής καλής εταιρείας, η οποία έχει ημερομηνία λήξης σε 5 μήνες, επέρχεται στη ράφι μιας από τις 4-5 “συστημικές αλυσίδες διανομής” στην αστρονομική τιμή των 18,5 €/λίτρο. Δηλαδή, η εταιρεία του σούπερ μάρκετ που έχει μια κέρδος τουλάχιστον 200% επί της τιμής που αγόρασε, στην καλύτερη περίπτωση περσινής εσοδείας, με την τιμή της πρώτης ύλης μάξιμουμ τα 4-5 €/κιλό. Να διευκρινίσουμε πως η τιμή στο ράφι καθορίζεται συνήθως μονομερώς από την αλυσίδα λιανικής και όχι από τη βιομηχανία εμφιάλωσης ελαιολάδου. Η αισχροκέρδεια -όρος ασαφής αλλά πραγματικός- είναι διπλή: Ανά κιλό που ξεπερνάει τα 20 €/κιλό για περσινό ελαιόλαδο που η παραγωγή του έφτασε -μην ξεχνάμε- τους 350.000 τόνους. Αν η ετικέτα ανέγραφε σε εμφανές σημείο την εσοδεία τότε εύκολα ο καταναλωτής θα καταλάβαινε πως πρόκειται για περσινό ελαιόλαδο. Τώρα ποιος μπορεί να βγάλει άκρη από τα ψιλά γράμματα;
Πηγή: olivenews.gr
