Η γήρανση είναι μια σύνθετη διαδικασία προοδευτικού εκφυλισμού των συνολικών φυσιολογικών λειτουργιών μας, που έχει ως αποτέλεσμα μειωμένη ικανότητα επιδιόρθωσης των βλαβών που οφείλονται είτε σε εξωτερικούς είτε σε εσωτερικούς παράγοντες, καθώς και αυξημένη ευαισθησία σε ασθένειες.
Πρόσφατες μελέτες έχουν ενοχοποιήσει τη μιτοχονδριακή δυσλειτουργία (υπεύθυνη για την κυτταρική αναπνοή) και το οξειδωτικό στρες για τη διαδικασία γήρανσης και στην παθογένεση ασθενειών που συνδέονται με την ηλικία. Καθώς η γήρανση, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, με τη δεδομένη πρόοδο της επιστήμης, είναι αδύνατο να σταματήσει, πόσω μάλλον να αναστραφεί, αυτό που μπορεί να επιδιωχθεί είναι η καθυστέρησή της. Και είναι γνωστό ότι η λειτουργία του οργανισμού μας συνδέεται στενά με τη διατροφή και τις καθημερινές μας συνήθειες.
Οι επιστήμονες ταυτοποίησαν ως επιταχυντή της γήρανσης τον αποκαλούμενο «δυτικοποιημένο τρόπο ζωής». Πιο συγκεκριμένα, οι υπερθερμιδικές δίαιτες με μεγάλες ποσότητες κορεσμένου λίπους και πρωτεΐνης σε συνδυασμό με χαμηλές ποσότητες υγιεινών τροφίμων, η αυξημένη έκθεση σε τοξικές ουσίες του περιβάλλοντος και η καθιστική ζωή έχουν κατηγορηθεί ότι μειώνουν το προσδόκιμο ζωής.
Ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Cell», που αναλύει τους μηχανισμούς με τους οποίους οι παραπάνω καθημερινές συνήθειες επιδρούν στον οργανισμό, κατέληξε στο ότι η υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής, η οποία είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά τρόφιμα, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, το ελαιόλαδο, περιλαμβάνει μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρασιού και είναι φτωχή σε ζωικά κορεσμένα λίπη, μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για το μεταβολισμό του οργανισμού και να τον προστατέψει από τον εκφυλισμό των φυσιολογικών λειτουργιών του. Ο θερμιδικός περιορισμός αλλά και τα χρονικά διαστήματα ανάμεσα στα γεύματα χωρίς την πρόληψη τροφής φαίνεται επίσης ότι συμβάλλουν στην καθυστέρηση της γήρανσης, σε συνδυασμό πάντα με συστηματική άσκηση.
Το παρθένο ελαιόλαδο, τρόφιμο συνυφασμένο με τη μεσογειακή διατροφή, είναι πλούσιο σε ελαιοευρωπεΐνη, τυροσόλη, σκουαλένιο, βιταμίνη Ε, διάφορα φλαβονοειδή και σε ανθοκυανίνες. Οι ενώσεις αυτές, δρουν συνεργιστικά, εκκαθαρίζουν τις ελεύθερες ρίζες, μειώνουν τις οξειδωτικές βλάβες και το οξειδωτικό στρες στον άνθρωπο.
Πηγή: www.futurism.com
