Γράφει ο Νίκος Πετειναράκης
Εδώ και δύο μήνες περίπου συντελείται μια ανεπανάληπτη κοσμογονία (λεηλασία ίσως) η οποία αφορά συνταγματικά και νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, δικαιώματα που απολαμβάνουν εδώ και 35 χρόνια περίπου, νομιμότατα και χωρίς κανένα πρόβλημα ως τώρα, και αφορούν την ακίνητη περιουσία. Και εξηγούμαι:
Έχει κάποιος ακίνητο εκτός σχεδίου πόλεως, το οποίο έχει ελάχιστο εμβαδό 4 στρέμματα. Έχει λοιπόν, εν δυνάμει, στα χέρια του ένα οικόπεδο αρκεί να τηρούνται και κάποιες άλλες προϋποθέσεις όπως:
- Να προβλέπεται στις χρήσεις γης η ανέγερση οικοδομής, πχ να μην ανήκει το ακίνητο σε προστατευόμενη περιοχή, όπως δάσος.
- Να έχει εξασφαλίσει νόμιμη δίοδο σε αυτό αν είναι «τυφλό» (κρατήστε το αυτό παρακαλώ). Το δικαίωμα δόμησης εξασφαλίζεται a priori σε «τυφλά» ακίνητα που υφίστανται αυτοτελή προ του 2003 αρκεί να εξασφαλίσουν δουλεία διόδου.
- Να έχει λάβει τις απαραίτητες εγκρίσεις από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, όπως δασαρχείο και αρχαιολογία.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις λοιπόν θα μπορούσε κάποιος είτε να οικοδομήσει για ιδιοκατοίκηση ή για τουριστική εκμετάλλευση, ξαναγράφω, νομιμότατα, όμορφα και ωραία. Ακόμα θα μπορούσε να εκποιήσει το περιουσιακό του στοιχείο αυτό, να το πωλήσει δηλαδή, και σε ενίοτε πολύ καλή τιμή ανάλογα με διάφορους παράγοντες που άπτονται της φύσης του ακινήτου, με σκοπό να ενισχύσει με ρευστό τον οικογενειακό του προϋπολογισμό
Τονίζω για ακόμα μια φορά ότι όλα αυτά τα έχει νομοθετήσει η Πολιτεία, και μάλιστα πολλάκις, σχεδόν από τις αρχές του Εικοστού αιώνα κατοχυρώθηκε νομικά η εκτός σχεδίου δόμηση. Βελτιώσεις και προσθήκες στην νομοθεσία έγιναν το 1977, το 1985, ενώ το νομοθετικό πλαίσιο έλαβε την τελική του μορφή το 2003, όπου ο νόμος είναι απόλυτα σαφής. Εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις, το ακίνητο κατοχυρώνει δικαίωμα δόμησης ακόμα και αν δεν έχει πρόσβαση σε αναγνωρισμένο δρόμο, αρκεί να έχει εξασφαλίσει διάβαση.
Μέχρι που στις αρχές Φεβρουαρίου τρέχοντος έτους, σκάει η «βόμβα». Το Συμβούλιο της Επικρατείας, και μάλιστα σε ολομέλεια, προβαίνει με την απόφαση 176/23 σε ανάκληση αδείας πού είχε ήδη εκδοθεί από την αρμόδια ΥΔΟΜ το 2015 στην Πάτμο, και αφορά ακίνητο που πληροί όλες τις συνθήκες που προβλέπει η νομοθεσία, με το σκεπτικό πως ήδη από το 1985 η νομοθεσία προέβλεπε-απαιτούσε πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, κοινώς αναγνωρισμένο δρόμο, επιρρίπτει δε την ευθύνη και στον πωλητή και στον αγοραστή του ακινήτου καθώς «όφειλαν» να γνωρίζουν την νομοθεσία. Κοινώς το ΣτΕ, ακυρώνει, μαζί με την άδεια. Και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ιδιώτες. Ιδιοκτήτη, αγοραστή, μηχανικούς, πολεοδομίες κτλ. Αξίζει δε να αναφέρω πως οι ενέργειες καταγγελίας έγιναν από μια ΜΚΟ με περιβαλλοντικές ευαισθησίες, το ποιόν της οποίας δεν θα σχολιάσω, ο υποψιασμένος αναγνώστης του άρθρου μπορεί εύκολα να αντλήσει τις πληροφορίες που θέλει από το διαδίκτυο.
Στο δια ταύτα τώρα. Αναγνωρισμένοι δρόμοι είναι οι εξής:
- Εθνικοί
- Περιφερειακοί
- Επαρχιακοί
- Αναδασμών
Δεν είναι δηλαδή οι αγροτικοί δρόμοι, καθώς και αυτοί που άνοιξαν οι δήμοι για διευκόλυνση των δημοτών. Η απόφαση δε, απαξιώνει εντελώς την έννοια της ιδιωτικής δουλείας διόδου (διάβασης). Με διαβάσεις που επικοινωνούν με αγροτικούς δρόμους έχουν χτιστεί το 90% των οικοδομών εκτός σχεδίου. Τα παραπάνω σημαίνουν τα εξής:
- Ακόμα και υφιστάμενες οικοδομές απειλούνται με ανάκληση αδείας κατόπιν καταγγελίας από τον οποιονδήποτε.
- Το 99% των ακινήτων καθίστανται πλέον μη άρτια, καθώς δεν υπάρχουν αναγνωρισμένοι δρόμοι, η δε διαδικασία αναγνώρισής τους θα πάρει χρόνια ακόμα και αν ξεκινήσει άμεσα.
- Η έννοια της δουλείας πρακτικά καταργείται και απαξιώνεται. Αυτό σημαίνει αυτόματη μετατροπή οικοπέδων σε ευτελούς αξίας αγροτεμάχια, άρα απαξιώνεται η ιδιοκτησία χιλιάδων πολιτών.
- Αγοραπωλησίες έχουν τιναχτεί στον αέρα, καθώς κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα αγοράσει οικόπεδο που στην πορεία θα διαπιστώσει πως δεν μπορεί να το οικοδομήσει, και οι υπό έκδοση άδειες κινδυνεύουν με ακύρωση.
Μετά από πιέσεις όλων ημών που εμπλεκόμαστε με τον κλάδο των ακινήτων, η κυβέρνηση μουρμούρισε μια κάποια αντίδραση. Πιο συγκεκριμένα, ο υφυπουργός Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κ. Ταγαράς, την Παρασκευή 7 Απριλίου, με δηλώσεις του στον τύπο εξήγγειλε ρύθμιση που θα κατέθετε την Μεγάλη Τρίτη στην βουλή, και με την οποία πρακτικά θα δινόταν περιθώριο κάποιων ετών για να περαιωθούν οι τρέχουσες επενδύσεις, και πέραν της οποίας θα είχε φτιαχτεί νέα νομοθεσία ή θα είχαν ολοκληρωθεί τα χωροταξικά σχέδια ανά την επικράτεια έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Την Μεγάλη Δευτέρα όμως, προέβη σε μεγαλοπρεπή ανακυβίστηση (κωλοτούμπα κοινώς) με την οποία δήλωσε αδυναμία επεξεργασίας του θέματος από την παρούσα βουλή, και απέπεμψε το θέμα στην νέα κυβέρνηση, στις καλένδες δηλαδή.
Για μια ακόμα φορά εξευτελιζόμαστε ως κράτος, για μια φορά ακόμα η νομοθεσία κατέστη πατσαβούρι, για μια ακόμα φορά θα γίνουμε ο περίγελως της Ευρώπης, για μια ακόμα φορά η ανασφάλεια δικαίου ακυρώνει τον σχεδιασμό και τα δικαιώματα Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών, για μια ακόμα φορά δείξαμε πως είμαστε ως πολιτεία άβουλοι και άμοιροι. Για μια ακόμα φορά η δικαστική εξουσία δρα ως «λαγός» της νομοθετικής, με τις υγείες μας. Απαιτείται άμεση και ηχηρή αντίδραση. Τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών δεν μπορεί να γίνονται παιχνιδάκια στα χέρια κανενός.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία, με τιμή
* Ο κ. Πετειναράκης Νίκος, είναι μεσίτης και εκτιμητής ακινήτων πιστοποιημένος από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
