Από Καθηγητές Φυσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πήραμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο:
Η νοσηρή εκτόνωση μιας κοινωνίας με ροπή στο φαινόμενο της αγέλης μας φέρνει προ των ευθυνών μας απέναντι στη νέα πραγματικότητα.
Από την κοινωνικοποίηση σε αλάνες μέσα από το παιχνίδι, φτάσαμε στον σκοταδισμό μιας τυφλής εποχής όπου ο Αθλητισμός είναι ο μεγάλος απών.
Η εικονική πραγματικότητα μαστίζει και αποπροσανατολίζει το σύνολο από νόρμες ψυχοκοινωνικού χαρακτήρα κι η άθληση υποβιβάστηκε ως παραπαίδι της εκπαιδευτικής διαδικασίας, του τρόπου κοινωνικής ένταξης και της εκμάθησης κανόνων συμπεριφοράς μιας ισορροπημένης κοινωνίας.
Η συνειδητοποίηση μέσω της άσκησης είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε σαν μέσο επαφής των παιδιών με τον κόσμο ευρύτερα.
Ο Αγώνας, ο συναγωνισμός, ο ανταγωνισμός, τα πλαίσια κανόνων, η υπέρβαση, η νίκη, η ήττα, η αγάπη για τη ζωή πηγάζει μέσα από τον Αθλητισμό.
Ο Αθλητισμός γίνεται ασπίδα για την αποφυγή ψυχικών και σωματικών εξαρτήσεων για την αποφυγής της βίας.
Η ενασχόληση με την άσκηση, στα στάδια, στα σχολεία, έχει σκοπό τη δημιουργία στόχων που οδηγούν στην ψυχική υγεία και στην ομαλή κοινωνικοποίηση των παιδιών, σαν αθλητές, σαν φίλαθλοι, σαν υγιή και λειτουργικά μέλη της κοινωνίας ολόκληρης.
Η Άσκηση και η Φιλοσοφία της είναι ευθύνη μιας καλά οργανωμένης κοινωνίας και ενός υγιούς κρατικού μηχανισμού .
