Γράφει η Όλγα Πατεράκη*
Ένας χρόνος πέρασε …..ένας χρόνος από το ατύχημα των Τεμπών…
Θλίψη, θυμός αγανάκτηση… όλοι το ίδιο νιώθουμε..
Με λύπη βλέπουμε ότι όλο αυτό διάστημα δεν έχει γίνει κάτι ουσιαστικό και επίσης ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται την όλη κατάσταση. Μπαίνουμε στη θέση των ίδιων των θυμάτων ή και των οικογενειών τους. Πώς νιώθουν άραγε αυτές οι μανάδες , αυτοί οι γονείς , αυτοί οι φίλοι των νεκρών;Άραγε τί πρέπει να κάνουμε πώς να συμπαρασταθούμε σε αυτούς τους ανθρώπους
Αυτό που πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη μου είναι να μην ξεχάσουμε και να παλεύουμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι… Να ενημερώνουμε και τους νεότερους για το τί έγινε, έτσι ώστε να ευαισθητοποιηθούν και αυτοί να συμμετέχει καθένας με όποιο τρόπο κρίνει πρόσφορο .Για τον εαυτό μας, για τους νέους για τα παιδιά μας.
“Γιατί αν γλυτώσει το παιδί
Υπάρχει ελπίδα…”
* Η Όλγα Πατεράκη είναι Δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών
