Του Μανώλη Χριστάκη
Εγώ θα μιλήσω για ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός!
Πέθανε ο σπουδαίος μαθηματικός Μάρκος Πολάκης!
Ήταν επιτηρητής στήν αίθουσα όταν έδινα εισαγωγικές εξετάσεις για τό Γυμνάσιο στις Μοίρες!
Ήταν νεαρός φορούσε ένα καφέ καινούργιο κουστούμι, Ψηλός με μεγάλο μουστάκι και μαύρα μαλλιά!
Ξυρισμένος, έλαμπε!
Η πρώτη εντύπωση ήταν καταπληκτική!
Ωραίος Κρητικός, Σφακιανος, αλλά ωραίος και ως Άνθρωπος!
Εκείνη την κρίσιμη μέρα ήταν κοντά μας σαν αδελφός έκανε ότι μπορούσε για να βοηθήσει με τόν τρόπο του!
Αυτή η καλοσύνη και η Ανθρωπιά στα μάτια ενός μικρού παιδιού σφράγισε την ψυχή μου!
Μετά ήταν και ο καθηγητής μου!
Ήθελα να είμαι αντάξιος του!
Για νά έβγαζε κανείς 18 Άλγεβρα, Γεωμετρία, Τριγωνομετρία τελικό βαθμό στόν Πολάκη ήταν πάρα πολύ δύσκολο!
Χωρίς πολλά λόγια αυτό τό πέτυχα!
Ότι πέτυχα τό οφείλω κατά μεγάλο μέρος καί σέ σε αυτόν!
Ακολούθησα Τό Κλασσικό αλλά συνέχισα τίς σπουδές μου στά Οικονομικά!
Ήταν η μεγάλη γνώση από τήν διδασκαλία τού Πολάκη Μάρκου!
Αλλιώς πώς θά τολμούσα νά δώσω σέ Σχολή όπου από όλη την Ελλάδα εισηγοντο 30 Φοιτητές στο Συγκεκριμένο Τμήμα!
Ποτέ δε έπαψα να είμαι ευγνώμων γιατί αυτή την επιτυχία τήν όφειλα και σέ Αυτόν!
Αιώνια η μνήμη σου Αγαπημένε Άνθρωπε και δάσκαλε Φωτισμένε!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα τής Κρητικής γης!
Τά ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην κόρη του Μαρία, τήν σύζυγό του Έλσα Τσαβολακη και σέ όλη την οικογένεια του.
