Κείμενο: Γεώργιος Χουστουλάκης
Όταν αναφερόμαστε στην ελιά, συνηθίζουμε να λέμε και κάποιες φράσεις, όπως «εστρίψανε τα φύλλα τση», ή «άγγιξε η φούντα τση χάμε» όταν η ελιά είναι πολύ φορτωμένη με ελιές, και άλλες φυσικά.
Όπως κάθε ζωντανό όν «του στρίβει ο νους», όταν βρεθεί σε δύσκολες συνθήκες, πείνα δίψα, μεγάλη ψυχολογική κατάπτωση, έτσι το παθαίνουν και τα φυτά!
Τα φύλλα της ελιάς, συνηθίζουν να είναι στραμμένα με το πράσινο σταχτί χρώμα προς τον ήλιο.
Όταν όμως η ελιά διψά, τότε το φύλλο κάνει στροφή και αφού στρίψει, γυρίζει το εσωτερικό άσπρο χρώμα προς την ήλιο!
Ίσως να θέλει να προστατέψει τα πράσινα κύτταρα να τα καταστρέψει ο ήλιος.
Άμα όμως ποτιστεί η ελιά, πάλι τα φύλλα ξεστρίβουν, και το πράσινο κοιτά και πάλι τον ήλιο!
