Στις 6 Φεβρουαρίου το 1982 καταργήθηκε η μπλε σχολική ποδιά, που χρόνια ολόκληρα στο παρελθόν, δήλωνε την ιδιότητα του μαθητή, υπηρετούσε την ομοιομορφία των μελών της μαθητικής κοινότητας, κατά ορισμένες απόψεις και την συνοχή της.
Πριν από 40 χρόνια, η συζήτηση για το ενδεχόμενο της κατάργησής της, «άναψε» για τα καλά προκαλώντας αντιθέσεις και διχασμούς σε… αρκετά σημαντικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας.
Σαν σήμερα, 43 χρόνια πριν, η σχολική ποδιά «πέρασε» στο παρελθόν. Το κυβερνητικό μέτρο χαιρετίσθηκε από μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ως ένδειξη εκδημοκρατισμού, πλουραλισμού, ελευθερίας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας.
Σύμφωνα με τους πολέμιους η σχολική ποδιά έκανε τα σχολεία να μοιάζουν με παιδικά στρατόπεδα, ενώ σύμφωνα με τους νοσταλγούς της τα σχολεία σήμερα μοιάζουν με παιδικές πασαρέλες.
Πάντως όσο υπήρχαν, στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, όλοι οι μαθητές του δημοτικού, αγόρια και κορίτσια και τα κορίτσια του Γυμνασίου/Λυκείου, συνέρρεαν συνοδεία γονέων ή κηδεμόνων σε βιοτεχνίες αλλά και μεγάλα καταστήματα, όπως ήταν το ΜΙΝΙΟΝ ή ΑΦΟΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΙ, προκειμένου να αγοράσουν σχολική ποδιά. Το 1975 οι ποδιές έφτασαν τις 3.500 και 4.000 δραχμές όταν ήταν ακριβής μάρκας, ενώ τα τελευταία χρόνια πριν την κατάργηση, οι περίφημες σχολικές ποδιές «Tseklenis» κόστιζαν τα διπλά χρήματα και ομολογουμένως ήταν άριστης ποιότητας κι αισθητικής.
Η σχολική ποδιά έπαψε να είναι υποχρεωτική το 1982. Ήταν απόφαση της νέας τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του υπουργού παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη. Πολλές μαθήτριες αλλά και πολλοί γονείς δέχτηκαν με χαρά την κατάργηση αυτή, υποστηρίζοντας πως η ποδιά περιόριζε την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και καταπίεζε τους μαθητές που ασφυκτιούσαν μέσα στους γιακάδες. Ωστόσο, σήμερα πολλοί είναι αυτοί που αναπολούν με νοσταλγία τις «αθώες» εκείνες εποχές, που δεν αγωνιούσαν καθημερινά για την εντύπωση που θα προκαλέσει η εμφάνισή τους στους συμμαθητές τους.
chiourea.gr
