Γράφει ο Δημοσιογράφος και φιλόλογος ΝΙΚΟΛΕΩΝ .Ι. ΤΣΟΥΠΑΚΗΣ
Μια υπέροχη σκηνή από το Ρέθυμνο της περιόδου 1890 και 1900 σας παρουσιάζομε σήμερα. Πρόκειται για δύο Νιθαυριανούς που βρέθηκαν στη «Χώρα», έτσι έλεγαν τότε οι κάτοικοι της Επαρχίας το Ρέθυμνο και θέλησαν να απαθανατήσουν τη συνάντησή τους μέσω μιας φωτογραφίας, την οποία ήθελαν να στείλουν στο χωριό τους στο νότο του νομού, στα ριζά του Γέροντα Ψηλορείτη.
Ο εικονιζόμενος αριστερά και μικρότερος σε ηλικία είναι ο Χαρίλαος Αλεβυζάκης, που τότε ήταν μαθητής της Πρώτης Γυμνασίου Ρεθύμνης και δεν είναι άλλος από τον ο παππού εκ μητρός, του αειμνήστου Χάρη (Χαρίλαου) Τσουπάκη, αυτού του ευγενούς και ευθύ χαρακτήρος που εργαζόταν στην Πολεοδομία Ρεθύμνου, με συνέπεια και ευσυνειδησία, αφήνοντας το καλύτερο όνομα όχι μόνο στην Υπηρεσία του αλλά σε ολόκληρη την κοινωνία της Ρεθύμνης. Δεξιά του ευρίσκεται ο φίλος και συγχωριανός του ΑλέξανδροςΛαντζουράκης. Το σημαντικό είναι ότι στην εν λόγω φωτογραφία παρατηρούμε ότι οι μαθητές τότε φορούσαν σαλβάρια κρητικά και ένα ιδιαίτερο πηλίκιο διαφορετικό από το πηλίκιο που φορούσαν οι επόμενες γενιές μαθητών.
Ο μαθητής τότε Χαρίλαος Γεωργίου Αλεβυζάκης στέλνει την φωτογραφία στον αδελφό του Ιωάννη Αλεβυζάκη που έμενε στη Νίθαυρη Αμαρίου. Πίσω από την φωτογραφία γράφει ο «επιμελής μαθητής» της εποχής εκείνης: «προς Ιωάννην Γ. Αλεβυζάκην. – Σας στέλνω ταύτην την φωτογραφίαν προς ενθύμιον ο αδελφός Χαρίλαος, εκείνος δε με τον οποίον ευρισκόμεθα φωτογραφισμένοι είναι ο Αλέξανδρος Λαντζουράκης – Η σύστασίς μου είναι: Χαρίλαον Λαντζουράκην «Μαθητήν της Α΄ Τάξεως» τω Γυμνασίω εν Ρεθύμνη. Ως γνωστόν οιΑλεβυζάκηδες της Νιθαύρεως παλαιότερα λεγόταν Γαλάνηδες, μετά από έναν γόνο τουΖαχαρία Γαλάνη μετονομάστηκαν σε Ζαχαριουδάκηδες και από τον γιό του Ζαχαρία τονΑλεβύζο μετονομάστηκαν σε Αλεβυζάκηδες. Σε παλιά έγγραφα μάλιστα βλέπομε τον γιό του Αλεβύζου τον γνωστό, Αλεβυζογιάννη που ήταν από τους πλουσιότερους της επαρχίας του και είχε τα περισσότερα χωράφια στην Αμπαδιά, να υπογράφει και με τα δύο επίθετα ταυτόχρονα δηλαδή ως «Ιωάννης Αλεβυζάκης ή Ζαχαριουδάκης». Έτσι έβγαιναν τότε τα περισσότερα επίθετα από το μικρό όνομα του πατέρα ή από το επάγγελμά του ή ακόμη και από το παρατσούκλι του.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι την παραπάνω φωτογραφία μας διέθεσε ευγενώς ο Ζαχαρίας Εμ. Τσουπάκης, ο Πρόεδρος με τη μεγαλύτερη θητεία και δράση στη Νίθαυρη, που άφησε πολύ αξιόλογο έργο στο χωριό του όπως το «Ηρώον Πεσόντων», το «Ιατρείο», την «τσιμεντόστρωση των ανηφορικών και κατηφορικών δρόμων» του ορεινού χωριού που μέχρι τότε ήταν χωματόδρομοι, την αποχέτευση και την χάραξη πολλών άλλων έργων. Ο δε εικονιζόμενος Χαρίλαος ο μαθητής ήταν ο πεθερός του.
Πηγή: rethemnosnews.gr
