Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
Στη Κρήτη δεν ησυχάζομε ποτές μας – ετσά ‘ναι η μοίρα μας μαθές – κι ας μας σε κυνηγήσανε για αιώνες όλα τα θεργιά και τα στοιχειά τση φύσης.
Στη χιλιόχρονη πορεία μας απάνω στο νησί, πολλές φορές αντικρίσαμε τη καταστροφή και τον όλεθρο κατάματα, υπομείναμε κατακτητές, αρρώστιες, πολέμους και σεισμούς που εξαφανίσανε χωριά ολόκληρα απ’ το χάρτη, μα εμείς συνεχίσαμε να ζούμε και να θεριεύομε!
Απ’ τα σπήλαια που αρχικά ζούσαμε, αναπτύξαμε ανώτερες βαθμίδες πολιτισμού, κι απάνω στα λείψανα διαδοχικών νεολιθικών οικισμών οικοδομήσαμε θαυμαστά και πολυόροφα οικοδομήματα που κι αυτά καταστράφηκαν από σεισμούς κι από κατακτητές στο χρόνο.
Άλλη μια φορά σήμερα αντικρίζομε σε λιθοσωρούς τη ζωή μας, που στέκουν εκεί για να μας υπενθυμίζουν τη τραγωδία που παίχτηκε πρόσφατα στο νησί μας.
Και γίνεται λόγος για πολεοδόμηση κι ανοικοδόμηση χωριών ολόκληρων στην ενδοχώρα του Ηρακλείου, ενώ τα κατεστραμμένα σπίτια μας κάποιοι τα αποκάλεσαν ερείπια χωρίς ίχνος συναισθηματισμού.
Για μας όμως, αυτά τα “ερείπια” δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι πολιτισμικοί μας θησαυροί κι ότι μας δένει με όλα όσα χάθηκαν ανεπιστρεπτί ..
Και στο χωριό μου τ’ Ασήμι ο Εγκέλαδος δε χτύπησε για πρώτη φορά.
Και το 2005 στο σεισμό είχαμε σοβαρές ζημιές και ρωγμές τέτοιες σε σπίτια της κωμόπολης μας που τα κατέστησαν ακατάλληλα για να κατοικηθούν.
Στο όμορφο ξωκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής οι ρωγμές ήταν τέτοιες στο ναό που τον κατέστησαν επικίνδυνο για τους προσκυνητές..
Ευτυχώς η συγκυρία το επέτρεψε τότε, και με τη βοήθεια των κατάλληλων ανθρώπων ανορθώθηκε και αναπαλαιώθηκε άμεσα με εντολή της Αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Στη μεγάλη σεισμική ακολουθία των ημερών δεν μείναμε αλώβητοι και πάλι..
Δυστυχώς τρεις ναοί μας κρίθηκαν ακατάλληλοι για χρήση μετά από γνωμάτευση κλιμακίου του Υπουργείου Υποδομών και την εκτίμηση από τους μηχανικούς..
Και δύο για κατεδάφιση..
Ο νεκροταφιακός ναός των Αρχαγγέλων, όχι πολύ παλιό κτίσμα, περιφερειακά του οποίου αναπαύονται τα οστά των προγόνων και των γεννητόρων μας.
Και ο κεντρικός ενοριακός περικαλλής ναός της γειτόνισσας μου Αγίας Παρασκευής κτίσμα θεμελιωμένο μόλις το 1965!
Τρίκλητος ναός χτισμένος αποκλειστικά και μόνο με τις συνδρομές των Ασημιανών,
και με τη δωρεά του χώρου περίπου 2 στρεμμάτων από τις οικογένειες Πρωτογεράκη, Μιχελάκη και Κρουσταλάκη..
Ακόμη θυμούμαστε το τρίκυκλο του Λελομανώλη φορτωμένο με τα βαρέλια με το λάδι, και τις συχνές συνδρομές και εράνους για την αποπεράτωση του ναού μας..
Ναός προς κατεδάφιση τώρα..
Είμαι περίλυπη για αυτήν την εξέλιξη – την όχι και τόσο απρόσμενη όμως – αφού τα πράγματα οδηγήθηκαν εδώ με μαθηματική ακρίβεια..
Ο σκοπός αυτής της ανάρτησης δεν είναι ούτε να επικρίνει και ούτε να αποδώσει ευθύνες, αφού όλοι γνωρίζουμε τη σειρά των γεγονότων.
Ας το κλείσω, με την ευχή να αποφύγουμε τις κατεδαφίσεις… με οποιονδήποτε τρόπο!
Ακόμη και θαυματουργικό!
Τα άσχημα δεν τελειώνουν όμως εδώ,
αφού και ο ναός του Αγίου Τίτου θεμελιωμένος το 1883 κρίθηκε ακατάλληλος προς χρήση..
Λαβωμένος κι αυτός απ’ το σεισμό αλλά και απο το κατακτητή, αφού στη Γερμανική κατοχή βόμβα εξεράγη μόλις 5 μέτρα έξω απ’ το ναό με σημαντικές καταστροφές επι του οικήματος απο τότε.
Σύντομα συγχωριανοί μου, δε θα χομε που να λειτρουηθούμε…
** Στις φωτογραφίες :
Ο ενοριακός ναός Αγίας Παρασκευής με τις ρωγμές του.
Η πρώτη φωτογραφία είναι στα 1978 στη κατασκευή του, την οποία αν παρατηρήσει κανείς προσεχτικά θα διακρίνει τις αιτίες της επικείμενης κατεδάφισης..
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων
