Μνήμες και θύμησες κάμποσων χρόνων με συντροφεύουν …
Από τα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα, από τα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής, τότε, όταν γνώρισα τον Δημήτρη!
Ένας χαρακτήρας ξεχωριστός, καλόχαρος και καλωσυνάτος, με αρχές και αξίες, με πολλαπλά ενδιαφέροντα και αναζητήσεις, ένας ευπατρίδης.
Μας συνέδεσε μία πραγματική φιλία.
Ο Δημήτρης είχε μόνο φίλους, ήταν άνθρωπος της προσφοράς.
Αξιοπρεπής σε κάθε του βήμα, αισιόδοξος και όρθιος μέχρι την τελευταία στιγμή.
Τούτες τις ώρες, αυτές τις βαριές και γκρίζες στιγμές, προσπαθώ να συλλάβω το κενό που μας αφήνει.
Στην οικογένειά του πρώτα, την αγαπημένη του σύζυγο Βαγγελιώ, στα παιδιά του Ειρήνη και Νίκο, στα εγγόνια του, θέλω να ευχηθώ κουράγιο, δύναμη και πάντα να τον θυμούνται.
Σε μας τους φίλους του, ας μείνει μόνιμα χαραγμένο στη μνήμη μας το χαμόγελο του και η ήρεμη μορφή του και όλες του οι αρετές, που ο Δημήτρης είχε, που ήξερε να τις διαχειρίζεται και που μας αφήνει παρακαταθήκη.
Καλό σου ταξίδι,
Αγαπημένε μου φίλε
Δημήτρης Χ. Σάββας
