“Λόγω του Αγίου Δημητρίου, θυμήθηκα τον μακαριστό ιεροκήρυκα..”
Τρεις μέρες πριν κοιμηθεί ο αείμνηστος ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος, του παρουσιάστηκε η Παναγία μας και τον ενημέρωσε, ότι σε 3 μέρες, ο Κύριος θα τον έπαιρνε…
Με αφορμή λοιπόν αυτήν την αποκάλυψη που του έκανε η Παναγία, αποφάσισε την επομένη μέρα, να κάνει την τελευταία του ομιλία με θέμα «Περί θανάτου».
Και σε εκείνη την ομιλία, στην οποία ήταν εμφανώς συγκινημένος, διότι αποχαιρετούσε το ακροατήριό του, χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν, κατέληγε την ομιλία του, με τα εξής διδακτικά λόγια:
– Γιατί να χάσω την αιωνιότητα; σε ερωτώ.
– Δεν υπάρχει τίποτα; Δεν υπάρχει άλλη ζωή! θα μου πεις.
– Συμφωνούμε… Εάν όμως υπάρχει ένα στο εκατομμύριο, τί κέρδισες εσύ που δεν πιστεύεις και τί έχασα εγώ που πιστεύω; Που έφαγες λίγα μοσχάρια παραπάνω και εγώ έφαγα τα χόρτα που τρέφουν τα μοσχάρια;
Που πήρες τη γυναίκα του αλλουνού ή πήρες τον άνδρα της αλληνής;
Τί έκανες λοιπόν παραπάνω;
Εσύ που τα ισοπέδωσες όλα, που δεν φοβάσαι Θεό…
Εγώ νομίζω κάθε πρωΐ είναι πικρότερο το στόμα το δικό σου και χαλασμένο το στομάχι σου από το δικό μου που ζω μια ζωή συντηρητική.
Νομίζω…
Και τί πρόκειται να κερδίσω εγώ που πίστεψα και τί πρόκειται εσύ να χάσεις, που δεν πίστεψες, αν υπάρχει άλλη ζωή;
Αυτές είναι οι λογικές σκέψεις που πρέπει να πρυτανεύουν στον άνθρωπο.
Ας ακούσουμε λοιπόν τη φωνή του Θεού για να ζήσουμε στην αιωνιότητα, πράγμα που εύχομαι εις αλλήλους και εις πάντας. Αμήν.
† Δημήτριος Παναγόπουλος 13 Φεβρουαρίου 1982
Αιωνία του η μνήμη
Πηγή: Αφροδίτη Καστανη
