Της Ζαμπίας Λαζανάκη*
«Οι τζακαράντες παίζοντας καστανιέτες και χορεύοντας ρίχναν γύρω στα πόδια τους ένα μενεξεδένιο χιόνι…» (Γ. Σεφέρης)
Την ποίηση του Σεφέρη για τις Γιακαράντες ίσως τη συναγωνίζεται η ίδια η εικόνα τους με τα μοναδικά μοβ λουλούδια ή ίσως μονάχα το όνομα τους που αντηχεί σαν τραγούδι… Γιακαράντες!
Ίσως όμως αντιπαραβάλλεται και η εικόνα των παιδιών να τις φυτεύουν, μια Κυριακή πριν σταματήσει το χορό του ο χειμώνας !
Αν δεν είναι ποίηση τα δέντρα, αν δεν είναι ποίηση τα παιδιά…τότε τι;
Μονάχα οι λέξεις;
Γέμισε ποίηση λοιπόν, κόντρα στις μέρες, αυτό το πρωινό Κυριακής ο Αμπελούζος!
Πήραν αξίνες και παλάμες τα παιδιά, έπιασαν στα τρυφερά τους χέρια τις Γιακαραντες που παίζουν ακόμα κρυφτό με την ομορφιά τους και τις φύτεψαν στο χώμα του χωριού τους!
Θα τα προσέχουμε περισσότερο αυτά τα δένδρα είπαν…
Μακάρι κι εμείς να προσέξουμε λίγο περισσότερο τα παιδιά, τα δέντρα, την ποίηση!
Μακάρι ..
Μόνο αυτά μπορούν να αντισταθούν…στα θραύσματα του κόσμου!
* Η Ζαμπία Λαζανάκη είναι Νηπιαγωγός, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, με καταγωγή από τον Αμπελούζο της Μεσαράς
