”Δεν έχει σφυγμό!”
”Του σήκωσα τη μπλούζα.
Αιμορραγούσε”.
Μιλάει το παιδί που ήταν δίπλα στον Αλέξη.
Αυτό, που νομίζοντας πως ζει ακόμα πάλευε να τον σύρει στο πεζοδρόμιο, να τον σώσει.
”Δεν έχει σφυγμό!” – το αγόρι δίπλα στον Αλέξη ουρλιάζει.
Σκυμμένο πάνω του, παίρνει τον πρώτο άνθρωπο που σκέφτεται στο τηλέφωνο.
Τη μάνα μιας φίλης του που είναι δικηγόρος.
Η δικηγόρος, που ξέρει τον Αλέξη από παιδί, μπαίνει στον Ευαγγελισμό σε κατάσταση αλλοφροσύνης.
”Φέραν ένα παιδί σκοτωμένο εδώ. Που είναι;”
Κάποιος της δείχνει στο βάθος.
Στα κρεβάτια των ασθενών, ο Αλέξης μόνος του, κάτωχρος.
Η μπλούζα σηκωμένη.
Μια γάζα στην καρδιά.
”Είναι ζωντανό το παιδί;” ρωτάει μια νοσοκόμα.
”Όχι κυρία μου, δεν είναι ζωντανό. Νεκρό είναι”.
Η κυρία Χρύσα κάνει παύση.
”Του χάιδεψα τα μαλλιά. Σα να χάιδευα του παιδιού μου τα μαλλιά.”
Στον Ευαγγελισμό, τον Αλέξη τον παρέλαβαν οι νοσηλεύτριες σαν ”άγνωστο”.
”Με το τραύμα που είχε, δε μπορούσε να είχε σωθεί” λέει μια νοσηλεύτρια.
Η κοινωνική υπηρεσία άδειασε τις τσέπες του παιδιού.
Μια ταυτότητα με ημερομηνία γέννησης 25 Ιουνίου 1993, κι ένα κινητό.
Η πρώτη καταχώριση που έγραφε ήταν ”μαμά”.
Η κοινωνική λειτουργός πάτησε το πλήκτρο κλίσης.
Η μητέρα του Αλέξη άκουγε το κινητό της να χτυπά από το κινητό του γιού της, και μετά μια ξένη φωνή.
”Ο γιος σας χτύπησε. Πάρτε μια φίλη σας κι ελάτε.”
Μια νοσοκόμα την οδήγησε στην αίθουσα των γιατρών.
Ένας αστυνομικός από το Ανθρωποκτονιών με πολιτικά καθισμένος σ’ ένα τραπέζι.
Δίπλα η μάνα και μια φίλη της να την κρατάει.
Η κυρία Χρύσα, η δικηγόρος, μπαίνει στην αίθουσα, πάει να της μιλήσει.
Η μάνα την κοιτάει.
”Πες μου! Τι έκανε το παιδί μου και το σκοτώσανε;”
”Τι να της απαντήσω; Η κόρη μου ήταν κι αυτή καλεσμένη στη γιορτή, έτυχε και δεν πήγε. Ο Αλέξης είχε βγει να τον κεράσει ο φίλος του ο Νίκος που γιόρταζε. Τι να της απαντήσω;”
”Μια μέρα πριν, λέγαμε τι θα κάνουμε όταν τελειώσουμε το σχολείο”, λέει μια συμμαθήτρια του Αλέξη.
”Ο Αλέξης, μου είπε: ”Δεν είμαι σίγουρος τι θα γίνω. Αλλά θα μάθουν όλοι το όνομά μου. Θα το δεις. Εγώ θα γίνω διάσημος μια μέρα”.
Μια μέρα μετά…
Σαν χθες 6 Δεκεμβρίου, το 2008, δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
………………………………………………….
Πηγή: kathimerini. gr
Απόσπασμα από άρθρο της Μαρίλης Μαργωμένου.
Πηγή: Πρόσωπα
