Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης
….άντεξε για περίπου 450ή φορά η θαυμάσια αυτή Βενετσιάνικη γέφυρα, ενώ άλλες τσιμεντένιες παρουσίασαν προβλήματα, χωρίς να έχουν συμπληρώσει ούτε πενήντα χρόνια ζωής.
Γιατί η γέφυρα αυτή είναι θεμελιωμένη βαθιά, είναι κτισμένη με κατάλληλα υλικά από ανθρώπους που ήξεραν και τη δουλειά τους και το καθήκον τους και τα “πόδια” της είναι διαμορφωμένα λοξά, ώστε να “διώχνουν” τα φερτά υλικά σε περίπτωση πλημμύρας.
Ήταν τραγικό λάθος τότε που (τάχα μου και) σχεδιάστηκε ο (τάχα μου και) Κόμβος του Κλαδισσού, να μην πάρουν στα σοβαρά το σημαντικό αυτό μνημείο και να το εντάξουν στο σχεδιασμό και λειτουργικά (ακόμη αντέχει και θα αντέχει) και αισθητικά.
Δεν αποφασίζεις “με κρύα καρδιά” να γκρεμίσεις αυτό το τεχνικό αριστούργημα, αλλά το αξιοποιείς και το αναδεικνύεις, αφήνοντάς του τον κατάλληλο χώρο “να ανασάνει”.
Και κάπου αξιοποιείς τη δυνατότητα, που λέγεται ανισόπεδος κόμβος (σε άλλες περιπτώσεις ακόμη και στην Κρήτη υπάρχουν), όταν μάλιστα έχεις να αντιμετωπίσεις τόσες διαφορετικές κατευθύνσεις, που “χάνεις το μπούσουλα”.
Μήπως είναι καιρός να ξανασχεδιαστεί ένας πραγματικός κόμβος, αντί για τον τριτοκοσμικό που υπάρχει σήμερα, που να λαμβάνει υπόψη όλα τα δεδομένα;
Και ο ίδιος ο Κλαδισσός, ακόμη και αν έγινε χείμαρρος από ποταμός, εξακολουθεί να έχει μεγάλη περιβαλλοντική σημασία.
Ο υπάρχων “κόμβος” έδειξε τόσα χρόνια τα λάθη και τις αδυναμίες του.
Μας εξυπηρέτησε, όπως “νάναι” και “με την ψυχή στο στόμα”, όταν περνούμε από εκεί.
Μήπως είναι καιρός ενόψει και των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών να πάρει μια προτεραιότητα το θέμα, που θα εξυπηρετεί όσο τίποτα άλλο την πόλη και την ευρύτατη (τουριστική) περιοχή στα δυτικά της;
Και μήπως είναι καιρός να δουν κάποιοι και τις άλλες (ο Θεός να τις κάνει) “πύλες της πόλης”, που η μια είναι χειρότερη από την άλλη;
