Χρόνια και χρόνια πάλεψα με το μελάνι και το σφυρί βασανισμένη καρδιά μου.
Με το χρυσάφι και τη φωτιά για να σου κάμω ένα κέντημα.
Ένα ζουμπούλι πορτοκαλιάς.
Μίαν ανθισμένη κυδωνιά να σε παρηγορήσω.
Εγώ που κάποτε σ’ άγγιξα με τα μάτια της πούλιας.
Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ’ αγκάλιασα και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους.
Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομμένο τριφύλλι.
Μαύρη μεγάλη μοναξιά με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου.
Νίκος Γκάτσος – Αμοργός (απόσπασμα)
………………………………………………………………
Σαν σήμερα, το 1992, έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Γκάτσος.
Πηγή: Πρόσωπα
