Της Χρυσούλας Κουτσάκη
Σκέφτηκα να κάμω ένα αφιέρωμα στο χωργιο μου το Αντισκάρι στους οργανοπαικτες του χωργιου παλιούς και νέους όσους μπόρεσα να θυμηθώ.
Χοργιό μου μερακλήδικο
Χοργιο μου υπερήφανο είσαι και το κατέχεις
Γιατί ανθρώπους άξιους και μερακλήδες έχεις
Πω που θα βάλω την αρχή και πως θα ξεκινήσω
λόγια να βρω ψημηθευτα να σε μορφωστολισω.
Στα νότια τσι Κρήτης μας είσαι θεμελιωμένο
Κι έχεις πολλά χαρίσματα χοργιο μου αγαπημένο.
Μεγάλη αξία έχουνε η γιεδηκη σου τόποι
Μα πιο πολύ οι φιλότιμοι καλοσυνάτοι αθρωποι
Ήθελα αφιέρωμα να κάμω στο χοργιο μου
Στσ οργανοπαικτες που έζησα το πια καλό καιρό μου
Να βάλω θέλω την αρχή κια νε τα καταφέρω
Να τσι μονιάσω και στου νου τη στράτα να τσι φέρω
Ο καθαεις ξεχωριστά είχε δικο του τρόπο
Να τη γλεντιζει τη ζωή το χοργιανο ν αθρωπο.
Το μπάρμπα μου το Σμαραγδη το Γιάννη θα τημησω
που έτυχε με τη λυραντου τη νιότη να γλεντήσω.
Με το μεράκι εκραθειενε τσι λυρας το δοξάρι
Κι εγλεντιζετο το χοργιο τ όμορφο Αντισκάρι.
Ο Μπουχαλακης Αντρουλις με Γιωργη Κατσιρντακη
ητονε οι λυράρηδες στο κάθε παρεακι.
Στσι γάμους και στσι εορτές γλέντια και πανηγύρια
το χοργιανο εκανανε με κέφι τα χατιρια.
Το λυραντζακι το Γιαννιο τον είχαμε λυράρη
Στη γειτονιά και κάναμε καντάδες στο φεγγάρι.
Και συ στη λύρα ειχενες αγάπη και μεράκι
Και το χοργιο το γλεντιζες Γεώργιε Λαδουκάκη.
Τ αδέρφια η Σταυρουλακιδες τ΄ Αντισκαριου Ξαθεργια
με το βιολί το μπονο τους ελεγανε στ αστεργια.
Ο Ρινακάκης Νικολής λυραρης πενεμενος
Σ όλη τη Κρήτη αγαπητός είναι και ξακουσμένος.
Και συ πια νέος λυραντζις Νικοληδακη Γιάννη
Οντε γροικω τη λυρα σου στον ουρανό με βγάνει.
Γιατί τσι παίζεις τσι σκοπούς μέσα πω τη καρδιά σου
κι αντηλαλιουνται τα βουνά στη κάθε κοντιλια σου.
Και λαουτιεριδες καλη λεβέντες μερακλήδες
Που το χοργιο γλεντιζανε τ αδέρφια οι Σμαραγδηδες.
Δεκα λαούτα στη σειρά τα μαθια μου να κλείσω
τσι κοντιλειες του Σμαραγδη του Γιώργη θα γνωρίσω.
Και συ με πάθος το βαστάς και με πολύ μεράκι
στη χερα το λαούτο σου Γιάννη Μιχελακακη.
Κι ο λαουτιερης Ρίνακας στη Μεσαρά καμάρι
Εις του κουσε γενιθηκε μα είναι πω τ΄ Αντισκάρι.
Γιάννης και Γιώργης Σμαραγδης στο επάγγελμα Δασκαλοι
μα το βιολί στα χεργιαντος ητονε τρεις χαλάλι.
Ηντα να πω για σενανε Μιχελακακη Γιάννη
Που είχε το κλαρίνο σου πολλές καντάδες κάνει.
Οι μερακλήδες του ντουνιά στο Αντισκάρι ζούνε
κατέχουν να γλεντιζουνε μα και να τραγουδουνε.
Χοργιο μου μερακληδηκο με τσι πολλές καντάδες
ώσπου να ζω για σένα νε θα γράφω μαντινάδες.
