Του Αντώνη Κουκλινού
Μνιά μαγεργιά χοχλιούς θα βρώ, ποκάτω απ’ στσ’ αστιβίδες,
βραστούς με το λαδόξυδο, π’ ετσά μεζέ δε ν’ είδες.
Κάνουνε και μπουμπουριστοί, για να τσι μπεγεντίσεις,
και με το χόντρο να τσι βρείς, ουτ’ ένα δε θα ‘φήσεις.
Και στο τσικάλι γιαχνεροί, με μπόλικο κρομύδι,
που φάει κουζουλαίνεται και του Θεού δε δίδει.
Βλίτα, πατάτες με χοχλιούς, φάε και θα θυμάσαι,
ετσά ονόστιμο φαί, θα λες και θα δηγάσαι.
Κ’ όπχιος νηστέψει με χοχλιούς, τη πείνα ντου θα στέσει,
μεζές, να πίνεις το κρασί, σάμε να γίνεις φέσι.
Και σ’ άλλους τόπους βρίχνουνται, μα νοστιμνιά δε ν’ έχει,
κ όπχιος στη Κρήτη έτυχε, να φάει το κατέχει.
Χοχλιδοχαιρετίσματα, ονόστιμα θα πλέξω,
κ’ ας είναι μεσημεργιανά, εγώ θα σας τα πέψω… κουκλινός
Υ.Γ.: Η φωτογραφία είναι από παλιότερη ανάρτηση του φίλου μου του Γιώργη Χουστουλάκη.
