Στο Χαϊδάρι…
Διακόσια άτομα φωνάζει
ο Γερμανός στρατοπεδάρχης.
Οι Ακροναυπλιώτες. Άνθρωποι
που λιώσαν στα μπουντρούμια
και τις εξορίες της 4ης Αυγούστου,
που δεμένους χειροπόδαρα
τους άφησε στον Γερμανό.
– Ναπολέων Σουκατζίδης!
Βγαίνει και ο Ναπολέων.
Και ο στρατοπεδάρχης κομπιάζει
μπροστά σε αυτόν τον ήρωα
που μιλά εφτά γλώσσες
και δέχεται μέσα στο Χαϊδάρι
με θεϊκή γαλήνη τα μαρτύρια,
και κρατά
στις καρδιές των μαρτύρων αναμμένη
τη φλόγα της ελπίδας και του αγώνα.
– Όχι εσύ, Ναπολέων!
– Γιατί όχι εγώ;
– Εσύ δεν θα τουφεκιστείς.
– Και πόσους θα τουφεκίσεις
αν εξαιρεθώ εγώ;
– Διακόσιους.
– Όχι. δεν δέχομαι
κανένας να με αντικαταστήσει.
Επιμένει ο στρατοπεδάρχης.
Αλύγιστος ο Ναπολέων.
Και βγαίνουν έξω από το σωρό
οι διακόσιοι και στήνουνε χορό.
”Έχε γεια καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή!..”
Βλέπει ο στρατοπεδάρχης τούτους
τους διακόσιους που απάνω τους
βαραίνει ο ίσκιος του θανάτου
να χορεύουν, να τραγουδούν και να
αποχαιρετάνε τους συντρόφους τους-
σαστίζει.
– Τί είναι τούτο ‘δω;
Αντηχεί ο αέρας από αντάρα αντρίκια.
– Έχετε γεια παιδιά!
– Ζήτω η Ελλάδα!
– Σαν άντρες θα πάμε!
Και τους ανεβάζουν στο φορτηγό.
Και είναι πρωτομαγιά.
Και είναι γλυκός ο πρωινός αέρας,
ολόχρυση η αυγή,
κι ο Υμηττός κεντιέται από χρυσάφι.
Κι εκεί, στο σφαγείο, στήνονται τα
πολυβόλα για το μεγάλο μακελειό.
Μαζί θα πέσει και ο Ναπολέων,
που ένα ”Ναι” να έλεγε του Γερμανού
θα είχε γλιτώσει.
Ποιοι ήσαν; Δεν έδωσαν κατάλογο
των ονομάτων οι Γερμανοί.
Μαθαίνουμε μερικούς.
Ωστόσο, στη ματωμένη ιστορία
της Αντίστασης του έθνους,
πέρασαν όλοι με ένα όνομα
στη μνήμη και την καρδιά του λαού:
Οι Διακόσιοι της Πρωτομαγιάς.
Δημήτρης Ψαθάς
Στη φωτογραφία
ο Ναπολέων Σουκατζίδης.
……………………………………………………………..
Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Πηγή: Πρόσωπα
