Γράφει η Χαριστή Φανουράκη Κουκουμπεδάκη
Σήμερα (χθες) έφυγε για το μεγάλο ταξίδι ο σεβαστός και αγαπητός όλων μας Μύρωνας Μαραγκάκης ο γνωστός Μαραγκομύρος ένας Γαλιανός που κουβάλησε ήθη και έθιμα από τη γενέτειρά του τη Γαλιά στην Ελευσίνα..
Ότι και να πει κανείς για τούτο τον άνθρωπο της ειρήνης και της προσφοράς θα είναι λίγο…
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην άξια οικογένειά του.
Αφιερώνω στη μνήμη του…..και θα πω….
…Είναι φτωχά τα λόγια μου
μα έχω τα γραμμένα
με το μελάνι τση ψυχής
και τση καρδιάς την πένα….
Πως ν’ αρχινήξω είντα να πω
φοβούμαι να μη σφάλλω
το Μαραγκάκη Μύρωνα
να υμνήσω το μεγάλο…
Άθρωπο που από μακριά μοσκοβολούσε δυόσμο
κι όπου περνούσε πρέπιζε
κι ομόρφαινε τον κόσμο..
Ήτονε ντόμπρος μερακλής φιλότιμος μ’ αξίες
που δεν εξαγοράζουνται με χίλιες περιουσίες…
Ήτονε μέγας δωρητής κι επρόσφερνε στσ’ αθρώπους
κι όπού τρεχε ξεχώριζε για τσ’ όμορφούς του τρόπους…
Τσ’ ομόνοιας, τση προκοπής ήτονε και τσ’ ειρήνης
και σαν αρχή ‘χε… ” μη ζητάς αντάλαγμα… σα δίνεις”….
Πρόεδρος ήτο των Κρητών στην όμορφη Ελευσίνα
αφού η μοίρα ντου θελε να ζήσει στην Αθήνα…
Σαν Οδυσσέας ήθελε οπίσω να γυρίσει
την ύστερή ντου αναπνοιά στην Κρήτη να τη φήσει…
Μα η μοίρα η κουμαντάρισσα
άλλα σου λογαριάζει
κι αφού ‘ναι μοίρα και καλά μα και κακά μοιράζει…
Πρέπει πως δε σου το γραφε
να ρθεις στα γεραθιά σου
εις τη Γαλιά να κατοικείς
που το θελε
η καρδιά σου…
Την Ελευσίνα έκαμες
μια δεύτερη πατρίδα μα νήμενες του γυρισμού
μέρα αλκιονίδα…
Για την ψυχή σου την καλή οι
Γαλιανοί θα πούμε
“να ‘ναι εις τα δεξά του Θιού
κι άγιοι να σου κλουθούνε…
Κι αρχάγγελοι να σ’ έχουνε σφιχτοαγκαλιασμένο
και μέσα στον παράδεισο
ως σου πρεπε βαρμένο”….
Στση σκέψης μας το θυμιατό θα μοσκοθυμιατίζει
και ο καπνός στον ουρανό γάγλες θα σχηματίζει….
Εις στη Γαλιά θα σ’ άφτωμε καντήλι να μη σβήνει
κι η μνήμη σου αιώνια
για πάντα θα πομείνει…
Γιατί αθρώπους σαν κι εσέ δύσκολα βγάνει η φύση
γι’ αυτό η μνήμη σου ΑΡΧΟΝΤΑ μεγάλε δε θα σβήσει..
Στ’ άδη την πόρτα οι Γαλιανοί
θα σε υποδεχτούνε
με το σκοπό το Γαλιανό
τραγούδια θα σου πούνε
Τα Γαλιανά τα χώματα που τίμια τα πάθειες
και ήθη κι έθιμα μακριά στην Ελευσίνα εκράθειες,
δε θα σου ποξεχάσουνε αητέ του Ψηλορείτη
κι εμαυροτζεμπερώθηκε στη φεύγα σου μια γ-Κρήτη….
Αιωνία σου η μνήμη…..
