Του Μιχάλη Στρατάκη
Όταν το κουβέρνο κήρυξε τον πόλεμο στον πατέρα Αντώνιο και στην «Κιβωτό» του, για να δώσει τον μπεζαχτά της Δομής σε δικούς του παμφάγους παρατρεχάμενους, δεν είχε παραλείψει και να τον ρίξει βορρά στα τηλεοπτικά και διαδυκτιακά σκυλιά του.
Και ο δυστυχής ιερωμένος, από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκε να κατασπαράσσεται , να λοιδωρείται, να συκοφαντείται και να αναθεματίζεται απ’ όλα τα γιουσουφάκια του συστήματος, δίχως να ‘χει τη δυνατότητα να φωνάξει τη δική του αλήθεια και να καταγγείλει τους διώκτες του.
Πέρασε πολύς καιρός από τότε, με τον πατέρα Αντώνιο να μπαινοβγαίνει σε ανακριτικά γραφεία και ν’ ακούει αποφάσεις για άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος του.
Όλον αυτόν τον καιρό, τα σαρκοβόρα σκυλιά του κουβέρνου δεν σταμάτησαν να παρουσιάζουν την άσκηση κάθε ποινικής δίωξης, ως «απόδειξη ενοχής» του κατηγορούμενου ιερέα.
Μέχρι που εσήμανε η ώρα της αλήθειας, η ώρα της Δικαιοσύνης.
Χθές, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων. Κήρυξε ομόφωνα αθώους πάσης κατηγορίας τον πατέρα Αντώνιο και δύο συνεργάτες στελέχη της Δομής της «Κιβωτού».
Το ακούσατε πουθενά;
Το διαβάσατε πουθενά;
Μούγκα στη στρούγκα των μίσθαρνων οργάνων του κουβέρνου, στους κατ’ επάγγελμα υβριστές, συκοφάντες και δολοφόνους της Αλήθειας.
Αλλά αυτοί είναι.
Αυτή είναι η αξία τους, αυτή και η τιμή τους.
Η τιμή τους, που καλά τη γνωρίζουν οι αφεντάδες και πληρωτές τους, γιατί έχουν ταμπελάκι κρεμασμένο στο λαιμό τους.
