Του Κωστή Λαγουδιανάκη
Ζαχάρη λιγοβάσταξε στον κόσμο η ζωή σου
κι έφυγες να ‘σαι άγγελος στσ’ αυλές του παραδείσου.
Είσαι μικιό κι ακάτεχο και τσ’ άνοιξης κλωνάρι
κι η χειμωνιά σε βρήκενε του μαύρου μακελάρη.
Άσπρο κερί για λόγου σου θ’ ανάψομε Ζαχάρη
ωσάν κι εσένα φωτεινό για να’ ναι θυμητάρι
