Κείμενο: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Πριν από πολλά χρόνια σε μια συναυλία στα Ανώγεια με το Νίκο τον Παπάζογλου
γεμάτο το θέατρο.
Λίγο πριν την συναυλία
την ώρα της πρόβας ένα κορίτσι σαν ελάφι πήδηξε τις Κερκίδες Του άρπαξε από το λαιμό το κόκκινο μαντήλι και χάθηκε στον κόσμο τρέχοντας
ο Νίκος ξαφνιάστηκε αλλά έμεινε χαμογελώντας κοιτάζοντας την να εξαφανίζεται
Τρόπαιο του θαυμασμού της
κρατούσε στα χέρια της
το πιο ακριβό λάφυρο
πρόσφατα συναντηθήκαμε Στα Υακίνθεια
και την ρώτησα το έχεις το μαντήλι
είναι το πιο ιερό μου κειμήλιο μου είπε η Εύα χαμηλόφωνα
