Γράφει ο Άρης Μακράκης*
Τις τελευταίες μέρες ο άνθρωπος δοκιμάζεται για ακόμη μια φορά.
Η φύση υποφέρει απ’ τις πύρινες φλόγες, ζώα θυσιάζονται, η γη θρηνεί για τις απώλειές της.
Άνθρωποι φεύγουν, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους θέλοντας να σώσουν την ίδια τους τη ζωή.
Αφήνουν πίσω τους περιουσίες, τον κόπο, τον ίδιο τους τον μόχθο…
Φεύγουν για να σωθούν.
Πίσω τους φλόγες.
Καπνοί.
Όλα στάχτη.
Θα περάσει κι αυτό.
Οι φωτιές θα σβήσουν.
Ο εφιάλτης θα τελειώσει.
Η μοναδική ανάσα ελπίδας που έχουμε είναι τα παιδιά.
Ο κόσμος θα αλλάξει μόνο μέσα από τα παιδιά.
Εκείνα θα καταφέρουν να σβήσουν τη φλόγα της καταστροφής πρώτου ακόμα ανάψει…μέσα από την παιδεία!
Μόνο καλλιεργόντας την αγάπη για τη φύση στα παιδιά μας θα σωθεί η γη μας και θα γεννηθεί ξανά μέσα από τις στάχτες της.
Μόνο αν τα διδάξουμε πως να αγαπούν τη φύση, τα ζώα, τα φυτά, θα μάθουν πώς να αγαπούν και τον ίδιο τον άνθρωπο.. εκεί είναι η ουσία!
Όταν δεν σέβεσαι τη φύση που σου δίνει ζωή, είναι σαν να μη σέβεσαι την ίδια τη ζωή.
Φύση και ζωή είναι ένα σώμα ενιαίο.
Όχι δύο έννοιες ξεχωριστές.
Όταν η σκέψη αυτή υιοθετηθεί από τα παιδιά, τότε ναι, υπάρχει ελπίδα.
Αυτό το χειμώνα ας διδάξουμε τα παιδιά μας λοιπόν την αγάπη για τη φύση.
Τη δενδροφύτευση.
Ας φυτέψουμε δέντρα και μαζί, ας φυτέψουμε και την ίδια τη ζωή.
Να πάμε τα παιδιά μας εκδρομές για να τα διδάξουμε μέσα από τη δενδροφύτευση το πολύτιμο αυτό αγαθό, της αγάπης για τη φύση.
Μεσα απ’ το παιχνίδι ας τους δείξουμε τον τρόπο να αγαπούν και να σέβονται.
Γιατί, ακόμα και η αγάπη για τη φύση είναι θέμα παιδείας.
Ας τους δείξουμε τον τρόπο, για να επουλώσουν εκείνα τις σημερινές πληγές της γης…
Και για να ανασάνουμε τη ζωή… ξανά…
* Ο Ανδρέας Μακράκης είναι Δ/ντής στη Junior Academy – Χερρονάσιος Σχολή
