Άρθρο ειδικού συνεργάτη του “e-mesara.gr”
Σε λίγες μέρες, κλείνει άλλη μια ελαιοκομική περίοδος, που χαρακτηρίζεται όχι τόσο καλή από άποψη παραγωγής, αλλά πολύ καλή όσο αφορά την ποιότητα του ελαιολάδου που έχει παραχθεί.
Για να διατηρήσει το ελαιόλαδο μέχρι τη ν κατανάλωση του, την ποιότητα και τα ωφέλιμα συστατικά του για τον οργανισμό μας πρέπει να αποθηκευτεί σωστά.
Στο στάδιο της αποθήκευσης η αλλοίωση του ελαιόλαδου είναι προϊόν οξείδωσης των ακόρεστων λιπαρών οξέων, επιβλαβών ενώσεων για τον οργανισμό μας .
Οι παράμετροι λοιπόν που πρέπει να ελέγχονται κατά την αποθήκευση για να προστατευτεί το ελαιόλαδο είναι :
- Να μην υπάρχει επαφή με το οξυγόνο του αέρα.
- Θερμοκρασία χώρου αποθήκευσης(16-18c).
- Μη έκθεση στο φως.
Να μην έρχεται σε επαφή με μέταλλα.
- Μη επαφή του ελαιολάδου με τη μούργα.
Ως εκ τούτου οι περιέκτες του ελαιολάδου να είναι κατασκευασμένοι από χημικά αδρανή υλικά, να μην είναι διαπερατά από το φως και το οξυγόνου του αέρα, να είναι γεμάτα και να κλείνουν ερμητικά.
Ο χώρος αποθήκευσης να έχει σταθερή θερμοκρασία που να κυμαίνεται μεταξύ των 10-18c να είναι καθαρός και να μην υπάρχουν δυσάρεστες μυρωδιές. Βασικά για να μην έχουμε αλλοιώσεις στο ελαιόλαδο μετά από 2 ή 3 μήνες αφότου έχει παραχθεί να μεταγγιστεί και να απομακρυνθούν τα κατακάθια, κοινώς μούργα.
Πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου πάντα ότι το ελαιόλαδο –χυμός φρούτου ελιάς πρέπει να καταναλώνεται το συντομότερο δυνατόν ,όπως πολύ σοφά μας λέει η λαϊκή παροιμία “το κρασί να ναι παλιό ,και το λάδι φετινό “
