Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης της Τουρκίας για πόλεμο κατά της Ελλάδας — που στοχεύουν ιδιαίτερα τη Δυτική Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου — υπέστησαν σοβαρό πλήγμα λόγω της ενισχυμένης στρατιωτικής παρουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας σε υποστήριξη της ελληνικής άμυνας, προκαλώντας κύμα έντονης κριτικής από την ολοένα και πιο απογοητευμένη ηγεσία της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τα τελευταία χρόνια.
Αυτό αναφέρει αποκαλυπτικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας Nordicmonitor.
Αναλυτικά το ρεπορτάζ αναφέρει:
Η στρατιωτική στρατηγική της Τουρκίας για μια πιθανή εισβολή σε ελληνικό έδαφος, ιδίως στη Δυτική Θράκη, είχε σχεδιαστεί για να εκμεταλλευτεί ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο οι Τούρκοι στρατηγοί προέβλεπαν ότι θα κλείσει γρήγορα με την άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ευρώπης μετά από οποιαδήποτε τουρκική επίθεση.
Αυτά τα μυστικά σχέδια αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της δίκης «Sledgehammer» (σ.σ. Βαριοπούλα) το 2010 στην Κωνσταντινούπολη, η οποία εξέθεσε τη νοοτροπία των σκληροπυρηνικών Τούρκων στρατηγών που εξέταζαν τέτοια ενδεχόμενα. Την εποχή εκείνη, οι αποκαλύψεις δεν προσέλκυσαν ιδιαίτερη προσοχή, πιθανώς επειδή ήταν θαμμένες στα παραρτήματα ενός εκτενούς φακέλου, ο οποίος εστίαζε κυρίως στην εσωτερική διαμάχη μεταξύ επιφανών στρατιωτικών ηγετών και της πολιτικής κυβέρνησης.
Σεμινάριο….πολέμου
Ωστόσο, τα συντριπτικά στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης — συμπεριλαμβανομένων επικυρωμένων εγγράφων, ηχογραφήσεων και εκθέσεων του Γενικού Επιτελείου — επιβεβαίωσαν ότι λεπτομερή πολεμικά σχέδια είχαν πράγματι συζητηθεί κατά τη διάρκεια ενός στρατιωτικού σεμιναρίου που πραγματοποιήθηκε στις 5-7 Μαρτίου 2003, υπό την ηγεσία του τότε διοικητή του 1ου Σώματος Στρατού, στρατηγού Çetin Doğan.
Στο σεμινάριο συμμετείχαν περίπου 30 ανώτεροι αξιωματικοί.
Με έδρα την Κωνσταντινούπολη, το 1ο Σώμα Στρατού έχει ως αποστολή την υπεράσπιση της περιοχής της Θράκης της Τουρκίας, που συνορεύει με την Ελλάδα, καθώς και την ασφάλεια του Βοσπόρου, της Κωνσταντινούπολης και της ευρύτερης περιοχής της Μαρμαράς. Στο σεμινάριο συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας και άλλων στρατιωτικών μονάδων.
Κεντρικό άξονα του πολεμικού σχεδίου αποτελούσε μια στρατιωτική επιχείρηση στο Αιγαίο, με συμπληρωματικές ενέργειες στην περιοχή της Θράκης στην Ελλάδα για την υποστήριξη του κύριου θέατρου επιχειρήσεων. Οι σχεδιαστές τόνισαν ότι οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια στη Θράκη δεν πρέπει να επικεντρώνεται στην κατάκτηση εδαφών, αλλά στην πρόκληση μέγιστης ζημιάς στις εχθρικές δυνάμεις. Ο στόχος ήταν η τιμωρία και όχι η κατάληψη.
«Τα μέτρα που θα ληφθούν στη Θράκη πρέπει να υποστηρίξουν την επιχείρηση στο Αιγαίο», ανέφερε η τελική έκθεση του σεμιναρίου. «Ο στόχος σε αυτή την περιοχή πρέπει να είναι λιγότερο η κατάκτηση εδαφών και περισσότερο η καταστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων εχθρικών δυνάμεων».
Μια περίληψη της απόρρητης έκθεσης του σεμιναρίου παρουσιάστηκε στους συμμετέχοντες σε μια παρουσίαση PowerPoint, αντίγραφο της οποίας αποκτήθηκε αργότερα από το Nordic Monitor.
Το σεμινάριο αποκάλυψε επίσης την επικρατούσα νοοτροπία μεταξύ των Τούρκων στρατιωτικών σχεδιαστών της εποχής, ιδίως εκείνων με αντιαμερικανικές και αντιατλαντικές απόψεις. Αν και ο Ερντογάν αρχικά ήρθε σε σύγκρουση με αυτούς τους αξιωματικούς, τελικά σχημάτισε μια δεκαετή πολιτική συμμαχία μαζί τους και τους πολιτικούς υποστηρικτές τους, γνωστούς συλλογικά ως Ulusalcılar (νεοεθνικιστές), το 2014.
Η Τουρκία θα είχε μόνο τρεις έως τέσσερις ημέρες για να επιτύχει τους στόχους της
Σύμφωνα με την έκθεση του σεμιναρίου, οι Τούρκοι στρατηγοί προέβλεπαν ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα παρενέβαιναν γρήγορα εάν η Τουρκία εξαπέλυε στρατιωτική επίθεση στην περιοχή της Θράκης στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία θα είχε μόνο τρεις έως τέσσερις ημέρες για να επιτύχει τους στόχους της — αρκετό χρόνο για να προκαλέσει σημαντικές ζημίες στις ελληνικές δυνάμεις, αλλά όχι αρκετό για μακροχρόνια κατοχή. Ο τελικός στόχος, υποστήριξαν, ήταν να καταλάβουν τον έλεγχο των νησιών του Αιγαίου.
Αν και αυτά τα σχέδια ενδέχεται να έχουν εξελιχθεί, αναθεωρηθεί και επικαιροποιηθεί με την πάροδο του χρόνου, η βασική τους δομή και ο γενικός τους στόχος θεωρείται ότι έχουν παραμείνει αμετάβλητα. Ωστόσο, το στρατηγικό τοπίο έχει αλλάξει δραματικά, προς μεγάλη απογοήτευση των πολεμικών σχεδιαστών της Τουρκίας, καθιστώντας μια στρατιωτική επίθεση κατά της Ελλάδας πιο δύσκολη από ό,τι στο παρελθόν.
Οι συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία της Αθήνας
Οι πρόσφατες συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία — ιδίως εκείνες που παρέχουν στις ΗΠΑ διευρυμένη πρόσβαση σε ελληνικές στρατιωτικές και ναυτικές βάσεις — έχουν υπονομεύσει σοβαρά τα σχέδια εισβολής της Τουρκίας.
Η παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων σε αυτές τις εγκαταστάσεις καθιστά πολύ πιο επικίνδυνο για την Τουρκία να στοχεύσει ελληνικά στρατιωτικά μέσα, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει άμεση αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που η Άγκυρα επιθυμεί να αποφύγει.
Αυτό είναι αναμφίβολα ένας βασικός παράγοντας πίσω από την όλο και πιο εχθρική ρητορική της Άγκυρας απέναντι στην αμυντική εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ελλάδα και την έντονη αντίθεσή της στην ενίσχυση των αμυντικών δεσμών της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
