Απόψε στήνουνε χορό στου Άδη το κονάκι
έναν αητό υποδέχονται τον Νίκο Αμανάκη…
Η πρώτη είδηση πριν αρκετούς μήνες: Ο Νίκος άρρωστος!!!!!
Ποιος Νίκος;
Ο Αμανάκης;
Ο Αρκούδος; όπως τον λέγαμε οι φίλοι, είναι δυνατόν να αρρωστήσει;
Και το ξεπεράσαμε…
Συνεχίσαμε να ζούμε τις χαμοζωές μας σαν πρώτα.
Πιστεύαμε βαθιά μέσα μας πως δεν είναι δυνατόν τούτη η αρρώστια να νικήσει τον Νίκο.
Και βγαίναμε μαζί του κι εκείνος παλικάρι σαν πάντα μας διηγιόταν, όπως μόνο εκείνος ήξερε πάντα, την πάλη του με την αρρώστια: Τους γιατρούς, τα φάρμακα… και γελούσε βροντερά… όπως πάντα. Κι εμείς χαλαρώναμε ακούγοντάς τον. Θα νικήσει και πάλι.
Μετά ήρθε η είδηση του μεγάλου , του ύστατου αγώνα που έδινε για τη ζωή του τούτη τη φορά. Και τούτη η είδηση, μαθεύτηκε σε όλο το δασκαλικό Κλάδο.
Παλιοί και νέοι, μαθαίνοντάς το, συγκλονίστηκαν και για μέρες πολλές οι τάξεις στα σχολειά μας, γίνηκαν πιο σκοτεινές και μελαγχολικές. Κι όμως οι περισσότεροι από μας, δεν πίστεψαν ακόμα, δεν ήθελαν να πιστέψουν το τελεσίδικο του πράγματος. Κάποιοι δεν έλειψαν στιγμή από δίπλα του. Τούτοι ήταν οι γενναίοι, που τον συντρόφευαν έως το τέλος. Τους ζηλεύουμε για τη δύναμη και το περίσσευμα ψυχής τους. Ήταν εκεί, ως το τέλος.
Κάποιοι άλλοι, λιγότερο γενναίοι, από μακριά στέναζαν ενώ τον σκέφτονταν. Γιατί στη σκέψη τους τριγύριζε όπως πάντα. Κι ας μην ήθελαν να δουν την εικόνα που φθείρονταν, τον Νίκο να αποσύρεται. Γιατί με κάποιον μαγικό τρόπο πίστευαν ότι θα νικούσε. Θα έδινε και πάλι τη λύση.
Όπως τότε στη Γενική Συνέλευση, όπως τότε στις κινητοποιήσεις για τον ΑΣΕΠ, όπως τότε για την αξιολόγηση. Όπως τότε….
Τότε για το Νίκο! Τώρα παρελθόν; Είναι δυνατόν; Πώς να ξεχάσουμε; Πώς να συνεχίσουμε;
Από την άλλη ο Νίκος ο Αμανάκης είναι παρών. Και μη φανεί υπερβολικό θα συνεχίσει να είναι παρών. Η φιγούρα τους στις εκλογές με το αιώνιο μπλοκάκι και τις ατέλειωτες μουντζούρες του , που με μαγικό τρόπο έβγαιναν πάντα σωστότερες από κάθε υπολογιστικό μέσο που εμείς οι ξερόλες χρησιμοποιούσαμε.
Η εικόνα του στις συνελεύσεις, στο γραφείο του Συλλόγου, στην τάξη, στην παράταξή μας, στις καρδιές μας και στη μνήμη μας. Θα είναι εκεί.
Αγαπημένη του Νίκου Γωγώ, βλαστάρια του Νίκου και της Γωγώς Σταύρο και Μανόλη, κουράγιο και δύναμη. Να ΄στε περήφανοι για τον Νίκο. Όπως κι εμείς.
Απόψε στήνουνε χορό στου Άδη το κονάκι
έναν αετό υποδέχονται τον Νίκο Αμανάκη
Ο κάτω κόσμος χαίρεται θρήνο ο απάνω βγάνει
γιατί ο νους τον μισεμό του Νίκο δεν τον βάνει
Νίκο πολλά ογλήγορος ήταν ο μισεμός σου
πάντα θα σε θυμόμαστε με το χαμόγελο σου
Με τους μικρούς ήσουν μικρός με τσ΄ άντρες αντρειωμένος
με τους παραπονιάρηδες πιο παραπονεμένος
Αγώνες έδινες πολλούς και κέρδιζες με χάρη
μα ετουτονά δεν άρεσε στον Μαύρο Καβαλάρη
Σύντροφε φίλε μας καλέ ο νους μας δεν το βάνει
παντοτινά τη μνήμη σου ο νους θ΄αναθιβάνει.
Καλοστραθιά Νίκο
Οι φίλοι και οι σύντροφοί σου από τη ΔΗ.ΣΥ.-ΑΓΩΝ.Α.Σ. Ηρακλείου
Ηράκλειο 22 Νοεμβρίου 2018
