Της Άννα Παππά δασκάλας – συγγραφέας
Είναι θεμελιώδης διδακτική πρακτική η συμμετοχή των μαθητών στη διαδικασία της μάθησης και δεν αμφισβητείται πλέον ότι οι μαθητές ενδιαφέρονται περισσότερο για το σχολείο, όταν «έχουν ένα χέρι» στη δική τους μάθηση, όταν δηλαδή η παρουσία τους στην τάξη γίνει απαραίτητη για τους υπόλοιπους.
Με άλλα λόγια, είναι πρωταρχική ανάγκη, για μία επιτυχημένη τάξη, η ομαδοποίηση των μαθητών (και του δασκάλου), που πρέπει να γίνει κατά την πρώτη εβδομάδα της σχολικής χρονιάς.
Στη συνέχεια παρατίθενται μερικές προτάσεις, που θα βοηθούσαν στο καλό και παραγωγικό ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς.
Ποιος είμαι;
Όλοι μαζί δάσκαλος και παιδιά στον κύκλο. Αυτός κρατάει ένα κουβάρι, το πετάει σε κάποιον άλλον από τον κύκλο, λέγοντας το μικρό του όνομα και ένα στοιχείο της φύσης που του αρέσει π.χ. Άννα και μου αρέσουν τα βατόμουρα. Όταν ο κύκλος ολοκληρωθεί, το κουβάρι επιστρέφει στον πρώτο. Αυτός ξεκινάει την αντίστροφη διαδρομή πετώντας το κουβάρι ξανά στον τελευταίο και επαναλαμβάνοντας το όνομα και την προτίμησή του (του τελευταίου), μέχρι το νήμα να μαζευτεί ξανά.
Οι αριθμοί
Ζητούμε από τους μαθητές να γράψουν έναν αριθμό: π.χ. πόσα άτομα ζουν στο ίδιο σπίτι ή κάτι άλλο. Όταν ανακοινώσουν τους αριθμούς είναι μία καλή ευκαιρία να μάθει ο ένας για τον άλλο. Κάποιο παιδί για παράδειγμα που έγραψε «4» εξηγεί ότι μένει με τον μπαμπά τη μαμά και την αδελφή του. Ένα άλλο που έγραψε το ίδιο, εξηγεί ότι μένει με τη μαμά, τον παππού ή τη γιαγιά, κ.λπ.
Δύο αλήθειες και ένα ψέμα
Στη συνέχεια, ζητούμε από τους μαθητές να γράψουν, με συντομία, δύο αληθινά περιστατικά που τους εντυπωσίασαν το καλοκαίρι, για παράδειγμα μία εκδρομή, μία επίσκεψη σε ένα μουσείο, αρχαιολογικό χώρο, ένας καινούριος φίλος, ένα καλό παιχνίδι κ.λπ. Τέλος, ζητούμε να γράψουν και ένα ψέμα, ένα γεγονός που συνέβη στη φαντασία τους ή που θα ήθελαν πραγματικά να συμβεί. Το ίδιο κάνουμε και εμείς. Στη συνέχεια διαβάζουμε ό,τι γράψαμε και ζητούμε από τα παιδιά να βρουν ποιο είναι το ψέμα. Το ίδιο επαναλαμβάνεται για κάθε ένα παιδί ξεχωριστά.
Το χόμπι που θέλουμε να έχει η τάξη μας
Συζητούμε για τα διάφορα χόμπι που μπορούν να γίνουν ομαδικά, και ακούμε όλες τις ιδέες. Ως τέτοια μπορεί να είναι οτιδήποτε, όπως συχνές επισκέψεις σε μουσεία, ο σχολικός κήπος, η μουσική, η φιλαναγνωσία, ο χορός κ.λπ.
Κατά τις παραπάνω δραστηριότητες δίνεται η ίδια σημασία και η ίδια προσοχή σε κάθε μαθητή. Δεν υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί. Όσο περισσότερο διαρκέσουν τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. Αναφέρθηκαν ενδεικτικά ιδέες που σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετές. Η φαντασία του δασκάλου αλλά και των παιδιών μπορούν να τις εμπλουτίσουν. Οτιδήποτε προταθεί να θεωρηθεί σωστό.
Το λάθος είναι να βάλουμε τα παιδιά στη σειρά και να τα φορτώσουμε καθήκοντα από την πρώτη μέρα. Αυτός θα ήταν ο χειρότερος τρόπος να αποχαιρετήσουμε το καλοκαίρι, που τόσο πολύ αγαπούν τα παιδιά.
Πηγή: pappanna.wordpress.com
