Γράφει ο Ζαχαρίας Κατσακός
Ο Γιώργος Μαρκάκης ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους που θαύμαζα και θαυμάζω σε αυτόν εδώ τον μικρό, αλλά υπέροχο τόπο. Πάνω από όλα, πέρα από την επιστημονική και πνευματική του κατάθεση, δεν ήταν παρά ένας ερωτικός άνθρωπος! Μιλούσες μαζί του και μεταφερόσουν σε μιαν ουτοπία τόσο εμπράγματη και υλική, όμως ευαίσθητη και εύθραυστη, όπως το φως. Ήταν τιμή μου που παρουσίασα τα βιβλία του, ήταν μεγάλη η τιμή που συνομίλησα μαζί του για τη σοφία της φύσης, για την ποίηση και για τον λόγο που δεν μπορεί εύκολα να αισθητοποιηθεί.
Κράτησα την ουσία του λόγου του και την ευαισθησία της ματιάς του. Και ήταν από τους λίγους ανθρώπους που καταλάβαιναν τα πράγματα πολύ πιο βαθιά από όσο τους επέτρεπε η φυσική τους όψη.
Στην αγαπητή μου κα Μαρκάκη, σε σένα Γιάννη και Μαίρη θερμά συλλυπητήρια, όπως και σε όλη την οικογένεια του Λυχνοστάτη.
Γιώργο Μαρκάκη, εκλεκτέ διανοητή και άνθρωπε, καλό σου ταξίδι.
