Γράφει ο Γεώργιος Συγκελάκης Αντιστράτηγος ε.α.
Πριν λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε το θάνατο του Στρατηγού ε.α. Μανιδάκη Στυλιανού.
Ένας ακέραιος άνθρωπος, που κοσμούσε με τις αρετές του την Κρήτη και την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Γεννήθηκε το 1929 στο Σίβα του Δήμου Φαιστού. Φοίτησε και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο του χωριού και στη συνέχεια γράφτηκε στο εξατάξιο Γυμνάσιο της Πόμπιας από όπου πήρε το απολυτήριο του με άριστα.
Εξαιτίας της οικονομικής στενότητας, αναγκάστηκε ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, να μεταβεί στην Αθήνα, όπου μετά από εξετάσεις μπήκε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και το τελείωσε εργαζόμενος.
Μετά το Πανεπιστήμιο έδωσε εξετάσεις και κατετάγει στο οικονομικό σώμα του στρατού ξηράς, με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Υπηρέτησε με επιτυχία σε διάφορες θέσεις του Οικονομικού Σώματος και παράλληλα γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου πήρε το πτυχίο του δικηγόρου. Έτσι λοιπόν, με εφόδια τον ηθικό και τίμιο χαρακτήρα του και την πνευματική του καλλιέργεια, κατάφερε αξιοκρατικά να ανέλθει στα ύπατα αξιώματα και να τοποθετηθεί στη θέση του Διευθυντή Οικονομικού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με το βαθμό του υποστρατήγου.
Τον διέκρινε η ευγένεια, η συναδελφική αγάπη και η αξιοπρέπεια. Ενέπνεε πάντα την εμπιστοσύνη και το σεβασμό στους υφισταμένους του, που τον λάτρευαν. Ήταν λοιπόν ένας καταξιωμένος Αξιωματικός με ήθος και πολλά επαγγελματικά προσόντα. Αυστηρός όπου χρειαζόταν, αλλά δίκαιος.
Υπήρξε για μένα πολύτιμος σύμβουλος κατά τη φοίτησή μου στη Σχολή Ευελπίδων και πρότυπο κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου. Τον θαύμαζα για την εργατικότητα και τη μεθοδικότητά του, τη τελειομανία του και την επίτευξη των στόχων που έθετε.
Οι προϊστάμενοι του αναγνώριζαν τα επαγγελματικά του προσόντα, την πειθαρχεία, το ήθος του και ήταν πολύ αγαπητός σε όλους. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι πρόσφατα συνδεόταν , με εξαίρετους και επιτυχημένους ανώτατους αξιωματικούς, όπως το Στρατηγό ε.α. Σκαρβέλη Δημήτριο επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Και το Στρατηγό ε.α. Μαρκόπουλο Παναγιώτη επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΦ κ.α.
Στρατηγέ, υπό άλλες συνθήκες, σίγουρα, θα βρισκόμουν κοντά για να σας αποχαιρετίσω στο τελευταίο σας ταξίδι. Όμως, έστω κι από μακριά σας απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό με μεγάλη θλίψη αλλά και υπερηφάνεια. Νοιώθω τυχερός και ευλογημένος γιατί σας γνώρισα από κοντά και δέχτηκα τις πολύτιμες συμβουλές σας στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα που με βοήθησαν πολύ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι κάνατε για μένα και υπόσχομαι να διατηρήσω, για όλη μου τη ζωή, τη βαθιά εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη στο πρόσωπό σας.
Καλό ταξίδι και καλό Παράδεισο. Θα μας λείψετε πολύ.
Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγο και στα παιδιά σας.
