Της Χαριστή Φανουράκη Κουκουμπεδάκη
Σταυρούλα μας αγαπημένη τι ήταν αυτό το λυπηρό και αναπάντεχο άκουσμα της φεύγας σου…
Βαθιά μαχαιριά που δε θα γιάνει ποτέ…..
ΓΙΑΤΙ
Έφυγες νωρίς…
Έφυγες νωρίς δίχως να μας πεις αντίο
μακρινό ταξίδι που δεν έχει επιστροφή
βιάστηκες να μπεις στ’ απομισεμού το πλοίο
μα στη σκέψη μας έμεινε η γλυκιά σου η μορφή….
Έφυγες νωρίς γλυκιά κι αγαπημένη
κι άφησες πίσω σου βαρύ τον καημό
κι αλάργο ταξίδεψες σε μια χώρα ξένη
δίχως το ταξίδι σου να ‘χει γυρισμό….
Η φεύγα σου έμπηξε στην καρδιά μας μαχαίρι
αφού δεν επρόλαβες τηζωή να χαρείς
τση παράδεισως ζήλεψες τα κρινάτα τα μέρη
στσι πανώριους τσι κήπους τσητη γαλήνη να βρεις….
Έφυγες νωρίς πρέπει ήταν γραμμένο
και χιλιόβαθη άνοιξες στους γονείς σου πληγή
κι είναι στα μάτια τους το δάκρυ στεμένο
κι ολιόθελο κάνει μια λίμνη στη γη…
Έφυγες νωρίς κι ορφανέψαν οι τόποι
κι η Γαλιά δεν αντέχει και τα μαύρα φορεί
μα θα μείνουν στη μνήμη μας
οι καλοί σου οι τρόποι
κι η μορφή σου να φύγει απ’ το νου δε μπορεί..
Αγαπημένα μου ξαδέρφια Μαρία και Γιάννη ο καλός Θεός να σας δώσει αντοχή και κουράγιο σ’ αυτό το βαρύ που σας βρήκε…
Θείε Μανώλη και Θεία μου Χρυσή κουράγιο…
Τα θερμά μου συλλυπητήρια κι ο Θεός να την αναπαύσει μετά των δικαίων του
