Άνοιξη 1977 ο γέροντας Πορφύριος επισκέπτεται τα Σφακιά μετά από πρόσκληση του παπα Γιώργη Χιωτάκη…..
Έκατσε στα Σφακιά πάνω από μία εβδομάδα, νέος ιερέας τότε ο παπα Γιώργης το πήρε μαζί του να τον ξεναγήσει στην ενορία του και σε όλη την επαρχία βέβαια γιατί το ενδιαφέρον του γέροντα ήταν μεγάλο λόγο και της μακρινής καταγωγής του από τα Σφακιά όπως του εκμυστηρεύτηκε.
Η παρακάτω φωτογραφία που είναι η μία και μοναδική που απεικονίζονται μαζί είναι μέσα σε ένα καΐκι μεσοπέλαγα στην διαδρομή προς Αγία Ρουμέλη
Η εικόνα που βλέπετε απεικονίζει τον γέροντα τότε Άγιο σήμερα Πορφύριο στην πλάτη του παπαΓιώργη την ώρα που διαβαίνουν το ποταμό της Σαμαριάς για να φτάσουν στην παλιά Αγία Ρουμέλη……
Σύμφωνα με την μαρτυρία του παπαΓιώργη όταν έφτασαν στον ποταμό ο ποταμός ήταν πολύ φουσκωμένος και ήταν αδύνατον να περάσουν απέναντι χωρίς να βραχούν και κινδύνευαν να τους παρασύρει και ο ποταμός ο οποίος ήταν ορμητικός.
Όπως κοίταζαν τον ποταμό λέει ο παπα Γιώργης στον γέροντα…..
Γέροντα δυστυχώς ο ποταμός δεν θα μας αφήσει να περάσουμε απέναντι…..
Στεναχωρήθηκαν προς στιγμήν και οι δύο αλλά μετά από λίγο γυρίζει ο γέροντας και λέει…..
Αχ βρε παπαΓιώργη αν είχαμε τώρα ένα γαϊδουράκι θα καθίζαμε πάνω και θα περνούσαμε τον ποταμό.
Ακούγοντας αυτό ο παπα Γιώργης αυθόρμητα και παρορμητικά λέει στο γέροντα……
Γέροντα μην στεναχωριέσαι τον βρήκα το γάιδαρο του λέει και καθίζει σε ενα χαμηλό βράχο και καλεί τον γέροντα να βγει στην πλάτη του ο γέροντας αποκρίθηκε και έτσι πέρασαν τον ποταμό απέναντι..
Την ώρα που ήταν πάνω στην πλάτη του παπαΓιώργη ο γέροντας του άρεσε τόσο πολύ αυτή η σκηνή που γελώντας και ακουμπώντας τον στα μάγουλα του λέει…..
Αυτό βρε παπα Γιώργη μία μέρα πρέπει να το ζωγραφίσουμε πρέπει να το κάνουμε εικόνα!!!!
Η συγκεκριμένη εικόνα κοσμεί τον ιερό ναό του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο χωριό Άγιος Κωνσταντίνος δίπλα στο Βαλσαμόνερο Ρεθύμνου δια χειρός αγιογράφου Μανώλη Βούρβαχη.
Σήμερα συμπληρώνονται επτά χρόνια από το ξαφνικό φευγιό του παπα Γιώργη…..
Έφυγες μες σε μια στιγμή
σαν τσ’αστραπής την λάμψη…
Μην σε προλάβει ζωντανό
κανένας να σε κλάψει…
(Από τη σελίδα του Στέλιου Χιωτάκη)
